Η πρόσφατη εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, μέσα μάλιστα από μια ανοικτή και στο εξωκομματικό κοινό διαδικασία, προκάλεσε στο χώρο του Κέντρου μια πλημμυρίδα ενθουσιωδών αντιδράσεων. Το αίτημα για κάποιου είδους «ένωση» των «φιλελεύθερων» ή «κεντρώων» δυνάμεων –που καθ’ όλη την κρίση ενδημεί στους κύκλους που μεταπηδούν από τη μία «μεταρρυθμιστική» πρωτοβουλία στην επόμενη– διατυπώνεται με νέα θέρμη, έστω κι αν ταυτίζεται πλέον με την προσχώρηση στην αναβαπτισμένη ΝΔ και την υποστήριξη του νέου προέδρου της. Η πιο ενδιαφέρουσα παρέμβαση, όμως, σε αυτό το πλαίσιο εντοπίζεται στις δηλώσεις που έκανε τον περασμένο μήνα ο πρώην γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων και βουλευτής του Ποταμιού Χάρης Θεοχάρης: «Ο κ. Θεοδωράκης πρέπει εδώ και τώρα να πρωτοστατήσει στην προσπάθεια διεύρυνσης και ενοποίησης του χώρου που αποκαλούμε ριζοσπαστικό κέντρο. Και ίσως χρειαστεί να προσφέρει με γενναιότητα ακόμη και το ίδιο του το είναι χάριν της ιδέας αυτής».
Άσχετα με το «καρφί» προς τον αρχηγό του Ποταμιού, για τον οποίο φαίνεται πως κανένας δεν νοιάζεται ιδιαίτερα πια, τούτη είναι η πρώτη φορά που ο πολιτικός αυτός χώρος προσδιορίζεται με τέτοια ακρίβεια: όχι πλέον ως «ευρωπαϊκές» ή «μεταρρυθμιστικές» δυνάμεις, όχι ως «αυτοί που υποστηρίζουν την καινοτομία, την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη νομιμότητα και τις start ups», όχι οι «υπεύθυνες» ή οι «ρεαλιστικές» δυνάμεις ή ως οποιαδήποτε από τις μυριάδες περιφράσεις που μέχρι τώρα έχουν επιστρατευτεί – αλλά ως το ριζοσπαστικό κέντρο.
Η ονοματοδοσία αυτή δεν μπορεί παρά να ξυπνήσει την ηχώ της κριτικής της Σαντάλ Μουφ στο «ριζοσπαστικό κέντρο» (“radical centre”):2 στον τρόπο με τον οποίο υποστηρίχθηκε πως ορισμένα κόμματα, και ειδικά οι Νέοι Εργατικοί του Τόνι Μπλερ, τη δεκαετία του 1990, υπερέβαιναν τον παραδοσιακό πολιτικό ανταγωνισμό Αριστεράς-Δεξιάς και συγκροτούσαν μια πολιτική η οποία ήταν ριζοσπαστική στην κατεύθυνση των ιδεών του Άντονι Γκίντενς, δηλαδή κατά το ότι αντιλαμβάνονταν τη δημοκρατία ως «διάλογο».3 Η Μουφ στηλιτεύει την υπερβολική έμφαση στην έννοια της «συναίνεσης» και υποστηρίζει ότι συναίνεση δίχως αμφισβήτηση και σύγκρουση δεν οδηγεί στην εμβάθυνση της πλουραλιστικής δημοκρατίας αλλά στην απίσχνασή της, στην εμφάνιση μιας ιστορικής μορφής της δημοκρατίας που δεν θα μπορεί πλέον να θεσμοποιήσει τον πολιτικό ανταγωνισμό αλλά, θεωρώντας πως τον έχει υπερβεί, θα αφήνει ανεξέλεγκτες τις πιο εκρηκτικές και καταστρεπτικές εκφάνσεις του.
Διαδρομές του Ακραίου Κέντρου
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ UNFOLLOW ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
http://unfollow.com.gr/print-edition/rizospastiko-i-akraio-to-kentro-kai-i-texnologia-tou/
ΠΡΕΖΑ TV
5-2-2016
Άσχετα με το «καρφί» προς τον αρχηγό του Ποταμιού, για τον οποίο φαίνεται πως κανένας δεν νοιάζεται ιδιαίτερα πια, τούτη είναι η πρώτη φορά που ο πολιτικός αυτός χώρος προσδιορίζεται με τέτοια ακρίβεια: όχι πλέον ως «ευρωπαϊκές» ή «μεταρρυθμιστικές» δυνάμεις, όχι ως «αυτοί που υποστηρίζουν την καινοτομία, την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη νομιμότητα και τις start ups», όχι οι «υπεύθυνες» ή οι «ρεαλιστικές» δυνάμεις ή ως οποιαδήποτε από τις μυριάδες περιφράσεις που μέχρι τώρα έχουν επιστρατευτεί – αλλά ως το ριζοσπαστικό κέντρο.
Η ονοματοδοσία αυτή δεν μπορεί παρά να ξυπνήσει την ηχώ της κριτικής της Σαντάλ Μουφ στο «ριζοσπαστικό κέντρο» (“radical centre”):2 στον τρόπο με τον οποίο υποστηρίχθηκε πως ορισμένα κόμματα, και ειδικά οι Νέοι Εργατικοί του Τόνι Μπλερ, τη δεκαετία του 1990, υπερέβαιναν τον παραδοσιακό πολιτικό ανταγωνισμό Αριστεράς-Δεξιάς και συγκροτούσαν μια πολιτική η οποία ήταν ριζοσπαστική στην κατεύθυνση των ιδεών του Άντονι Γκίντενς, δηλαδή κατά το ότι αντιλαμβάνονταν τη δημοκρατία ως «διάλογο».3 Η Μουφ στηλιτεύει την υπερβολική έμφαση στην έννοια της «συναίνεσης» και υποστηρίζει ότι συναίνεση δίχως αμφισβήτηση και σύγκρουση δεν οδηγεί στην εμβάθυνση της πλουραλιστικής δημοκρατίας αλλά στην απίσχνασή της, στην εμφάνιση μιας ιστορικής μορφής της δημοκρατίας που δεν θα μπορεί πλέον να θεσμοποιήσει τον πολιτικό ανταγωνισμό αλλά, θεωρώντας πως τον έχει υπερβεί, θα αφήνει ανεξέλεγκτες τις πιο εκρηκτικές και καταστρεπτικές εκφάνσεις του.
Διαδρομές του Ακραίου Κέντρου
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ UNFOLLOW ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
http://unfollow.com.gr/print-edition/rizospastiko-i-akraio-to-kentro-kai-i-texnologia-tou/
ΠΡΕΖΑ TV
5-2-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου