Κυριακή, Ιουλίου 16, 2017

Καταπατηση καθε εννοιας εργασιακων δικαιωματων σε πολλα ξενοδοχεια της Κρητης - Σκληρες συνθηκες εργασιας

Κρήτη και Τουρισμός είναι δύο λέξεις άρρηκτα δεμένες. Ο τουριστικός κλάδος επιδρά πολύπλευρα στην οικονομική και κοινωνική ζωή του νησιού, ενώ η ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας τα τελευταία 4 χρόνια ξεπερνάει το 40% σε όλα τα βασικά μεγέθη μέτρησης. Οι αφίξεις των τουριστών για έναν τόπο με 600.000 κατοίκους ξεπερνάνε τα 4 εκατομμύρια, αφήνοντας στα ταμεία των επιχειρηματιών του κλάδου πάνω από 3,5 δισ. ευρώ, κατατάσσοντάς τους οριακά δεύτερους πανελλαδικά. Την πρωτιά κατέχουν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι οποίοι καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης ανά επισκέπτη. Αλλωστε, στην Κρήτη λειτουργούν τα περισσότερα «5άστερα» ξενοδοχεία, προσελκύοντας εκτός των άλλων και τα λεγόμενα «καλά πορτοφόλια».
Οπως και στις υπόλοιπες τουριστικές περιοχές της χώρας όμως, έτσι και στην Κρήτη, όλα τα παραπάνω αφορούν στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους. Στο «ταμείο» των εργαζομένων μένουν η εξουθενωτική δουλειά, οι μισθοί - ψίχουλα, η ανασφάλιστη εργασία, το σακάτεμα της υγείας τους, συνολικά η ένταση της εκμετάλλευσης...

«Πρωταγωνίστρια» για τα κέρδη του κεφαλαίου
Φέτος, οι προσδοκίες για αύξηση στην τουριστική κίνηση στο νησί εκδηλώθηκαν από νωρίς, μέσα από όλα τα δίκτυα, τους τοπικούς φορείς κ.ο.κ. για να δημιουργηθεί και ένα κλίμα προσμονής και ομοψυχίας. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι οι μεγάλοι όμιλοι του Τουρισμού έχουν λόγο να... προσμένουν: Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο για τον Ιούνη οι αφίξεις εξωτερικού στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρακλείου ξεπέρασαν τις 500.000.  

Είναι λογικό για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, την κυβέρνηση και την Τοπική Διοίκηση να θεωρείται η Κρήτη επενδυτικό «φιλέτο» υψίστης σημασίας. Χαρακτηριστικές είναι π.χ. οι δηλώσεις της υπουργού Τουρισμού σε τοπική εφημερίδα: «Η Κρήτη συγκαταλέγεται στους πρωταγωνιστές για το 2017 και διατηρεί την πολύ ισχυρή δυναμική των τελευταίων ετών, με πολλές νέες πτήσεις απευθείας από το εξωτερικό, και με ενδείξεις για διψήφια αύξηση κρατήσεων και υψηλές πληρότητες στην έναρξη της σεζόν».
Ενδεικτική των προσδοκιών του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον κλάδο είναι και η έντονη κινητικότητα που υπήρξε τον χειμώνα, στη «νεκρή περίοδο», με την πλειοψηφία των ξενοδοχείων να προχωρούν σε επεκτάσεις και ανακαινίσεις. Ολόκληρες περιοχές που το χειμώνα δείχνουν έρημες, το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή, ξενοδοχεία απλώνονται κατά χιλιόμετρα το ένα δίπλα στο άλλο. Σε εξέλιξη είναι η δημιουργία νέων μονάδων τεσσάρων και πέντε «αστέρων», επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων, όπως για παράδειγμα στον Αποκόρωνα Χανίων ή ακόμη και στο κέντρο του Ηρακλείου από την γαλλική «Accor», στην περιοχή της Χερσονήσου κ.λπ.
Εποχικότητα, μισθοί - ψίχουλα, ωράρια - λάστιχο...
Το τεχνητό κλίμα συναίνεσης ότι μια επιτυχημένη τουριστική σεζόν αποτελεί υπόθεση όλων, ασκεί επίδραση σε ένα τμήμα των λαϊκών στρωμάτων. «Η Κρήτη κρατά ακόμη καλά γιατί έχει τον Τουρισμό», θα ακούσεις να σου λένε αρκετοί, αναφερόμενοι στην οικονομική κρίση και την επίθεση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός τα τελευταία χρόνια. 

Είναι όμως έτσι τα πράγματα τελικά;
Η πραγματικότητα αποτελεί τρανή απόδειξη πως η τουριστική ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους όχι μόνο δεν ωφελεί τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά αντίθετα βασίζεται στην ένταση της εκμετάλλευσης, στην ένταση της επίθεσης στο εισόδημα και τα δικαιώματά τους.
Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, το γεγονός ότι ενώ στην Κρήτη λειτουργούν πάνω από 1.500 ξενοδοχειακές μονάδες με 160.000 κλίνες, οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού το καλοκαίρι είτε αναγκάζονται να βρουν μια εποχιακή δουλειά για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, είτε να κάνουν διακοπές στο χωριό τους. Οι πύλες των ξενοδοχείων παραμένουν «κλειστές» για τους ντόπιους εργαζόμενους. Το κόστος διανυκτέρευσης παραμένει απαγορευτικό, αφού έστω για ένα βράδυ μια οικογένεια θα χρειαστεί να ξοδέψει ένα μηνιάτικο. Ακόμα απαγορεύεται η είσοδος στις υποδομές των ξενοδοχείων, πολλές φορές και η χρήση της παραλίας μπροστά από αυτά.
Ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η κατάσταση που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία ή όσοι προσπαθούν με την εποχική απασχόληση να συμπληρώσουν το ετήσιο εισόδημά τους. Δεν εφαρμόζεται σχεδόν πουθενά ούτε καν η πετσοκομμένη κλαδική Σύμβαση ή κάποια Συλλογική Σύμβαση που να προστατεύει τον εργαζόμενο. Στο Ρέθυμνο, ο ίδιος ο πρόεδρος του Συλλόγου Ξενοδόχων, όπως και οι περισσότεροι ξενοδόχοι του νομού, δεν εφαρμόζει την κλαδική Σύμβαση, ενώ στον μεγαλύτερο νομό της Κρήτης, στο Ηράκλειο, οι ξενοδόχοι έχουν προχωρήσει σε διάλυση της Ενωσής τους για να μην υποχρεούνται καν να υπογράφουν κάποια Τοπική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση.
«Ετσι είναι, δουλεύουμε όσο θέλει το αφεντικό για όσα δίνει και όσο μας χρειάζεται», ακούς να λένε εργαζόμενοι.
Οι εργοδοτικές ενώσεις προσώπων ξεφυτρώνουν παντού σαν τα μανιτάρια. Μόνο στο Ηράκλειο έχουν δημιουργηθεί παραπάνω από 20. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις που υπογράφονται μαζί τους λειτουργούν ως όχημα για το τσάκισμα των μισθών στο επίπεδο της ΕΓΣΣΕ, δηλαδή μέχρι και τα 586 ευρώ μεικτά. Οι ατομικές συμφωνίες το ίδιο. Οι μισθοί έχουν πέσει γύρω στο 30%.
Τα ωράρια έχουν απελευθερωθεί μέχρι και τις 10 ώρες τη μέρα επίσημα και 12 ώρες ανεπίσημα.
Παρ' όλ' αυτά όλο και περισσότεροι ψάχνουν δουλειά το καλοκαίρι, η ανεργία επίσημα, ακόμη και τους θερινούς μήνες, δεν πέφτει κάτω από το 20%, ενώ οργιάζει η ανασφάλιστη εργασία, ιδίως στον Επισιτισμό.
Εκτός από το χτύπημα των κλαδικών Συμβάσεων, στην Κρήτη αντιμετωπίζουμε έντονα και το θέμα της εποχικότητας. Οι περισσότεροι που απασχολούνται εποχιακά, εργάζονται για 3 ή 4 μήνες, ενώ 4 στους 10 απασχολούνται ως έξτρα εργαζόμενοι μόνο Ιούλη και Αύγουστο. Το επίδομα ανεργίας το οποίο κανονικά θα ανακούφιζε οικονομικά τους εποχικούς εργαζόμενους έχει δεχτεί απανωτά χτυπήματα από πολλές πλευρές. Οποιος «τυχερός» πληροί τις προϋποθέσεις για να το λάβει, καλείται να ζήσει με 6 ευρώ τη μέρα, αφού ενώ το έχει ανάγκη για 6 μήνες που μένει άνεργος, αυτό δίνεται μόνο σε 3 δόσεις των 360 ευρώ. Μάλιστα, φέτος οι περισσότεροι έλαβαν την πρώτη δόση κάπου στα μέσα Φλεβάρη, δηλαδή με μια καθυστέρηση κοντά 3 μηνών.
Ενταση της εκμετάλλευσης με κάθε μέσο
Ιδιαίτερη κατηγορία εργαζομένων που βρίσκεται στο στόχαστρο της εργοδοσίας αποτελούν και οι παλιότεροι εργαζόμενοι στον κλάδο. Η συζήτηση μαζί τους είναι αποκαλυπτική και χρήσιμη για τους νεότερους. Είδαν να τους αρπάζουν το εφάπαξ, να νομοθετείται η αύξηση των ελάχιστων ενσήμων για τη συνταξιοδότηση στα 6.000, η κατάργηση των ΒΑΕ και του ΤΑΞΥ. Η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά για όλους.
«Λίγο πριν το άνοιγμα του ξενοδοχείου, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι δεν με υπολογίζουν πια», μας λέει καμαριέρα από γνωστό «5άστερο» ξενοδοχείο του Ρεθύμνου, μετά από 26 χρόνια συνεχόμενης δουλειάς.
Το παράδειγμα δεν είναι το μοναδικό. Πολλοί ξενοδόχοι ανανεώνουν το προσωπικό, προχωρώντας σε απολύσεις «παλιών» για να προσλάβουν νέους με 586 ευρώ, όπως έγινε στο ξενοδοχείο «Arina Sand», όπου απολύθηκαν 15 συνάδελφοι και σε πολλά άλλα.
Σε μεγάλους ομίλους, όπως π.χ. «Grecotel», η εργοδοσία φέρνει εργολαβικά συνεργεία καμαριέρων και καθαριστριών για να μειωθεί το κόστος. Ετσι πολλές φορές ακόμη και η μειωμένη κλαδική Σύμβαση παραμερίζεται με τη χρησιμοποίηση συνεργείων, που δεν υπάγονται σε αυτήν. Οι εργαζόμενοι των συνεργείων ενώ εργάζονται στο ξενοδοχείο έχουν πολύ χαμηλότερες αμοιβές και δικαιώματα και την ίδια στιγμή οι καμαριέρες του ξενοδοχείου εξαναγκάζονται, μαζί με την εποχικότητα, να φορτώνονται συνήθως παρανόμως πολλά ρεπό και άρα να έχουν μειωμένες αποδοχές για όλη τη σεζόν.
Σε επώνυμες ξενοδοχειακές μονάδες δίνεται η κατεύθυνση σε διευθυντές και προϊσταμένους για μείωση του απασχολούμενου προσωπικού.
Οι εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Σε πολλά ξενοδοχεία, λόγω της μείωσης του προσωπικού, το ωράριο έχει στην πράξη καταργηθεί και ο εργαζόμενος υποχρεώνεται πρώτα «να βγάλει τη δουλειά», όση κι αν ήταν αυτή, και μετά να σχολάσει. Οι εργαζόμενοι π.χ. στο ξενοδοχείο «Akti Zeus» χτυπάνε κάρτα στο τέλος της βάρδιας και επιστρέφουν στο πόστο τους! Για πληρωμή υπερωριών βέβαια ούτε λόγος να γίνεται...
Τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στην εργασία, σε συνδυασμό με την ατελείωτη δουλειά, έχουν θέσει πολλές φορές μέχρι τώρα την ίδια τη ζωή των εργαζομένων σε κίνδυνο, ενώ πληθαίνουν τα κρούσματα λιποθυμιών, εργαζομένων που απέκτησαν μόνιμα μυοσκελετικά προβλήματα, τενοντίτιδα για τους σερβιτόρους, φλεβίτιδα και δισκοπάθειες για τις καμαριέρες. Οι δε ρεπατζήδες με το κυλιόμενο ωράριο συχνά καταλήγουν σε ηρεμιστικά χάπια για να προσαρμοστεί ο οργανισμός τους στις καθημερινές αλλαγές και να καταφέρουν να κοιμηθούν...
Βλέπουμε σε πολλά «4άστερα» και «5άστερα» ξενοδοχεία να γεμίζουν τα πόστα με νέα παιδιά που πότε τα βαφτίζουν μαθητές (αφού δουλεύουν για 300 ευρώ) και πότε εργαζόμενους (αφού δουλεύουν πάνω από 8 ώρες), ανάλογα με το τι τους βολεύει. Ο θεσμός της πρακτικής άσκησης γίνεται πρόσχημα για την παραβίαση των δικαιωμάτων και των λοιπών εργαζομένων και των μαθητών. Σπουδαστές από τουριστικές σχολές από όλη την Ελλάδα που μπαίνουν στα ξενοδοχεία να κάνουν την πρακτική τους με όνειρα και φιλοδοξίες, καταλήγουν να δουλεύουν και να ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες για 300 ευρώ, όταν την ίδια στιγμή 300 ευρώ κοστίζει 1 διανυκτέρευση στο ξενοδοχείο! Τα ξενοδοχεία τούς «παρέχουν» διαμονή σε άθλιες συνθήκες, πότε «ο ένας πάνω στον άλλο» και πότε σε υπόγεια χωρίς φωτισμό και επαρκή εξαερισμό, με κοινές τουαλέτες κ.λπ.
Με καρότο και μαστίγιο...
Φυσικά, η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της επιχειρούν την όλη οργή και αγανάκτηση που νιώθουν οι υπάλληλοι του κλάδου να μην την αφήνουν να ξεφύγει από τον έλεγχό τους. Επεξεργάζονται πρακτικές και μεθόδους, πότε να ξεγελάνε τους εργαζόμενους και πότε να τους τρομοκρατούν, με στόχο να αποδίδουν τα μέγιστα με σκυμμένο κεφάλι και να μην απαιτούν.
Απανωτά είναι τα «meeting» στα οποία διαρκώς αναφέρεται ότι εδώ «είμαστε μια οικογένεια», ότι οι στόχοι και τα οφέλη είναι κοινά κ.ά. Για παράδειγμα, σε ξενοδοχείο στο Ρέθυμνο, με κρατήσεις από λεφτά των εργαζομένων η εργοδοσία έχει στήσει επιχειρησιακό «ασφαλιστικό ταμείο», από το οποίο μπορεί κάποιος να δανείζεται λεφτά και τον χειμώνα, αφού όμως πρώτα δείξει πίστη και αφοσίωση στους «κοινούς» στόχους της επιχείρησης.
Σε έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους, προκειμένου να συμμορφωθεί το προσωπικό με τους κανόνες εφαρμόζουν χρηματικές ποινές όπως «τσαλακωμένο πουκάμισο... μείον 3 ευρώ, αξύριστος... μείον 2 ευρώ κ.λπ.». Στο ξενοδοχείο «Radisson Blu» η εργοδοσία απαίτησε από τους εργαζόμενους με απειλές να επιστρέψουν το δώρο του Πάσχα που τους είχε κατατεθεί στην τράπεζα!
Με την οργάνωσή μας να ξεφορτωθούμε ό,τι κρατά το κίνημα αφοπλισμένο
Για όλη αυτήν την κατάσταση έχει μεγάλη ευθύνη και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες αυτών των δυνάμεων σε σωματεία ξενοδοχοϋπαλλήλων και στα Εργατικά Κέντρα όλων των νομών του νησιού. Αφησαν εκτεθειμένους τους ξενοδοχοϋπαλλήλους στην επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας και της κυβέρνησης, δεν ενημέρωσαν, δεν προετοίμασαν και δεν οργάνωσαν την απάντηση των εργαζομένων στη θύελλα των αντεργατικών μέτρων. Πολύ περισσότερο καλλιεργούν συστηματικά την «εργασιακή ειρήνη» με την εργοδοσία, το χαμήλωμα των απαιτήσεων των εργαζομένων, την αναποτελεσματικότητα των αγώνων και την κάλπικη λογική του «μικρότερου κακού».
Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αποδεικνύουν ότι είναι άξιοι υπερασπιστές των συμφερόντων της εργοδοσίας. Τα προηγούμενα χρόνια, υπέγραψαν τοπική κλαδική Σύμβαση με τη μείωση του 15%, όπως στο Ηράκλειο. Την ίδια στιγμή, υπογράφονταν πάνω από 20 επιχειρησιακές Συμβάσεις με απαράδεκτους όρους, με αποκορύφωμα την περίπτωση των «Zeus Hotels» και «Akti Zeus», όπου η μείωση φτάνει στο 20% από την Εθνική Κλαδική Σύμβαση, με 668 ευρώ μεικτά! Στο ύψος δηλαδή των Συμβάσεων που έχουν υπογραφτεί από τις εργοδοτικές ενώσεις προσώπων. Μάλιστα, έχουν το θράσος να το παρουσιάζουν σαν αύξηση 14% από τα 586 ευρώ του κατώτατου μισθού!
Βέβαια, ο ρόλος τους δεν σταματάει εκεί. Την ίδια στιγμή που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι ετοιμάζονταν να μπουν στις «γαλέρες» των ξενοδοχείων, στην αρχή της σεζόν, το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου και το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ διοργάνωναν ημερίδα - φιέστα για τον Τουρισμό! Ως γνήσιοι χειροκροτητές του τουριστικού κεφαλαίου, είχαν επίσημους προσκεκλημένους τους εκπροσώπους του, τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων! Αντίστοιχες... «αγωνιστικές» πρωτοβουλίες διοργανώθηκαν στην αρχή του καλοκαιριού σε κάθε νομό.
Προσπαθούν να πείσουν ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τους ξενοδόχους, για να «διαχυθούν» δήθεν «τα οφέλη του τουρισμού». Δηλαδή, να παρακαλέσουν μπας και πάρουν κανένα ξεροκόμματο από τα δισεκατομμύρια που βγάζουν οι ξενοδόχοι κάθε χρόνο από τον ιδρώτα και το ξεζούμισμα των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Υπερασπίζονται με σθένος τους στόχους συνολικά του κεφαλαίου για ανάκαμψη και αύξηση των κερδών του, όταν αυτά βασίζονται στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Εστίες αντίστασης που φωτίζουν το δρόμο
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της... «διάχυσης των οφελών από την τουριστική ανάπτυξη» είναι τα όσα αντιμετώπισαν οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο «Zorbas Village», ιδιοκτησίας του εντεταλμένου συμβούλου τουρισμού της Περιφέρειας Κρήτης (!) Μιχάλη Βαμιεδάκη, οι οποίοι την περσινή σεζόν είχαν 2 μήνες να πληρωθούν. Οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις για τα δεδουλευμένα τους, ενώ είχαν προηγηθεί συνεχόμενες αγωνιστικές παρεμβάσεις από τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στη διεύθυνση και τη διοίκηση του ξενοδοχείου. Σε αυτόν τον αγώνα, οι εργαζόμενοι αντιμετώπισαν τις απειλές και τις πιέσεις της διεύθυνσης και μερίδας των προϊσταμένων για να κάνουν πίσω, να σκύψουν το κεφάλι και να μπουν στη δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί. Αντιμετώπισαν την ξεδιάντροπη κοροϊδία από την πλευρά της πλειοψηφίας της διοίκησης του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων που τους καλούσε να επιστρέψουν στη δουλειά για 300 και 400 ευρώ, που τους άφησε εκτεθειμένους στην εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι δεν λύγισαν, εκφράστηκε η έμπρακτη αλληλεγγύη των ταξικών δυνάμεων, που στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό τους. Αποφάσισαν στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους. Εφτιαξαν επιτροπή, συζητούσαν συλλογικά και αποφάσιζαν τις κινήσεις τους. Η εργοδοσία δεν κατάφερε να διαρρήξει την ενότητά τους με την τρομοκρατία και τους απεργοσπαστικούς της μηχανισμούς. Τελικά, απέσπασαν από την εργοδοσία δεσμεύσεις για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων και πήραν σταδιακά χρήματα.
Σε άλλο ξενοδοχείο του ομίλου στο νομό Λασιθίου («Elounda Breeze»), η εργοδοσία προχώρησε πριν το ξεκίνημα της σεζόν σε απολύσεις 17 εργαζομένων, εκ των οποίων οι 16 είναι μέλη του επιχειρησιακού σωματείου του ξενοδοχείου, επειδή διεκδίκησαν και πήραν τα δεδουλευμένα τους! Οι εργαζόμενοι, με το σωματείο τους μπροστά, οργανωμένα και συλλογικά και μετά από κινητοποιήσεις μηνών, ανάγκασαν την εργοδοσία να πάρει πίσω τις απολύσεις. Η διοίκηση της εταιρείας ενοχλήθηκε τόσο, που επιτέθηκε στους εργαζόμενους εγκαλώντας τους ότι θέλουν να κάνουν το ξενοδοχείο... «Κούβα της Ελούντας» και ότι δεν γίνεται σε μια χώρα της ΕΕ και της ελεύθερης αγοράς να μην μπορεί μια επιχείρηση να αλλάζει το προσωπικό της...
Στον όμιλο «Aldemar», ο οποίος κατατάσσεται 2ος σε έσοδα πανελλαδικά, στον οποίο επίσης υπήρχε καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, οι καμαριέρες από το «Cretan Village» και μαθητές - πρακτικάριοι από το «Royal Mare» κινητοποιήθηκαν για να πληρωθούν, σπάζοντας το φόβο που καλλιεργούσε η εργοδοσία, όπως και τα καλέσματα να βάλουν πλάτη στην απληρωσιά, να στηρίξουν την εταιρεία για να συνεχίζει να βγάζει τα κέρδη της και «όλοι μαζί», εργαζόμενοι και εργοδοσία, να ξεπεράσουν αυτές τις «δύσκολες στιγμές». Κατάφεραν με στάση εργασίας να τους καταβληθούν οι μισθοί των προηγούμενων μηνών.
Αντίστοιχα, στο ξενοδοχείο «Creta Palace» της «Grecotel», που βρίσκεται στο Ρέθυμνο. Οι καμαριέρες προς έκπληξή τους είδαν στην πρώτη μισθοδοσία της σεζόν να μην τους καταβάλλεται το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, όχι γιατί δεν το δικαιούνται αλλά γιατί «είναι οι πιο ακριβοπληρωμένες στην επιχείρηση»! Τι εννοούσε η εργοδοσία ακριβοπληρωμένες; Μα φυσικά την... «αστρονομική» αμοιβή με βάση την Εθνική Κλαδική ΣΣΕ. Οι καμαριέρες κινήθηκαν άμεσα απέναντι σε αυτήν την εργοδοτική ενέργεια και με τη συμβολή της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού και των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ σε Ομοσπονδία, Εργατικό Κέντρο και Σωματείο, με την αποφασιστική παρέμβασή τους και στα κεντρικά της εταιρείας και στο ξενοδοχείο κατάφεραν να πάρουν πίσω το επίδομα και αναδρομικά ό,τι τους είχε κοπεί.

Σ.

http://www.rizospastis.gr/

ΠΡΕΖΑ TV
16-7-2017

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αυξάνεται όμως η κινητικότητα.