Μια γραμματέας που κράτησε ημερολόγια από τις επαφές του διευθυντή της φαίνεται να είναι το πρόσωπο “κλειδί” στην αποκάλυψη της υπόθεσης με τις μίζες στην Αττικό Μετρό από τη γερμανική εταιρεία Deutsche Bahn International (DBI).
Σημειώνεται πως το ίδιο είχε συμβεί και στην υπόθεση της Siemens με την Κατερίνα Τσακάλου, γραμματέα του άλλοτε ισχυρού άνδρα της της θυγατρικής εταιρείας στην Ελλάδα Μιχάλη Χριστοφοράκου, αλλά και στην υπόθεση της Novartis, που σύμφωνα με τις πληροφορίες η πρώην γραμματέας του Κωνσταντίνου Φρουζή αποτελεί πρόσωπο κλειδί για τη δράση της θυγατρικής της φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει η κυριακάτικη εφημερίδα Real, η γυναίκα, που υπήρξε “δεξί χέρ” ανώτερου στελέχους της Deutsche Bahn International στην Ελλάδα έχει ήδη παραδώσει στις Αρχές ημερολόγια που φέρεται να αποδεικνύουν τις παράνομες πρακτικές που ακολουθούσε η εταιρεία στη χώρα μας.
Από την εισαγγελική έρευνα προκύπτει πως τουλάχιστον 370.000 ευρώ ήταν τα “δώρα” που η Deutsche Bahn, θυγατρική των κρατικών γερμανικών σιδηροδρόμων έδωσε σε κρατικούς αξιωματούχους και κόμματα την περίοδο 2003 – 2007. Κομβικό ρόλο στις μίζες, σύμφωνα με τις πηγές που επικαλείται η εφημερίδα, είχε γνωστός επιχειρηματίας, που στον επιχειρηματικό κόσμο είναι γνωστός και ως “Μίμης”. Ο ρόλος του αποκαλύφθηκε από διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας όταν αυτό κλήθηκε να καταθέσει ενώπιον των γερμανικών Αρχών, μιας και αυτό το σκάνδαλο είναι γερμανικής προέλευσης.
Στον “Μίμη” είχε δοθεί κωδική ονομασία και το “μαύρο” χρήμα έφτανε στα χέρια του αρχικά μέσω ενός λογαριασμού που άνοιξε η μητρική εταιρεία σε ελληνική τράπεζα το 2002. Πολύ γρήγορα όμως, ο συγκεκριμένος λογαριασμός έκλεισε, προφανώς λόγω του ότι εκείνη την περίοδο άρχισε να γίνεται πιο αυστηρό το νομοθετικό πλαίσιο στη χώρα μας όσον αφορά το “ξέπλυμα” χρήματος, ενώ άνοιξε ο δρόμος και για πιο εύκολη άρση του τραπεζικού απορρήτου. Το ίδιο διευθυντικό στέλεχος αποκάλυψε στις γερμανικές αρχές, πως στη συνέχεια οι μίζες δίνονταν σε βαλίτσες. Μάλιστα αποκάλυψε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 5% με 7% προϋπολογιζόταν ως “καπέλο” σε κάθε έργο της εταιρείας στην Ελλάδα, προκειμένου να βγει το κόστος του “λαδώματος” στα πολιτικά κόμματα.
Ένα σκάνδαλο που θάφτηκε για πέντε χρόνια
Τις πρακτικές με τις μίζες της DBI επιβεβαίωσαν και άλλοι μάρτυρες που κατέθεσαν στις γερμανικές αρχές. Η Εισαγγελία της Φρανκφούρτης κατά τη διάρκεια της έρευνάς της προχώρησε το 2010 στη σύλληψη δύο υπαλλήλων, οι οποίοι ομολόγησαν ότι μοίραζαν μίζες στην Ελλάδα. Την ίδια περίοδο οι Γερμανοί είχαν ζητήσει, με αίτημα δικαστικής συνδρομής, να εκδοθούν από τις ελληνικές Αρχές εντάλματα έρευνας, όπως και έγινε. Σε εφόδους σε γραφεία και σπίτια εμπλεκόμενων βρέθηκαν τότε στοιχεία για πληρωμές σε φορείς αποφάσεων του ΟΣΕ.
Παρ' όλα αυτά η ελληνική έρευνα ξεκίνησε επί της ουσίας το 2013 μετά από σχετικά δημοσιεύματα, αλλά στη συνέχεια... “ξεχάστηκε”. Η επανεκκίνηση της έρευνας έγινε το περασμένο καλοκαίρι, όταν μέσα σε μια ογκώδη δικογραφία άλλης υπόθεσης, εντοπίστηκε ένα έγγραφο που έδειχνε σαφώς δωροδοκίες για έργα στην Αττικό Μετρό.
Οι πρώτες ποινικές διώξεις για δωροδοκία ασκήθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο σε βάρος των επικεφαλής δύο εκ των εταιρειών της κοινοπραξίας που δραστηριοποιούνταν στη χώρα μας και συμμετείχαν σε αυτή η Thales (γνωστή από την υπόθεση της προμήθειας των φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό, μια υπόθεση που βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης), η Lahmayer και η ΟΜΕΚ. Τα τρία έργα που είχε αναλάβει η εν λόγω κοινοπραξία ήταν:
Αττικό Μετρό HMC, συμβουλευτικές υπηρεσίες διαχείρισης
Σταθμός Ελληνικού, Διαχείριση του έργου για την επέκταση της γραμμής 2 στο Ελληνικό
Έργα ΟΣΕ 308. Αφορούσε συμβουλευτικές υπηρεσίες στην ΕΡΓΑ ΟΣΕ ΑΕ.
Ώθηση στην έρευνα έδωσαν και οι απαντήσεις στα αιτήματα δικαστικής συνδρομής που είχε υποβάλει η Ελλάδα στα νησιά Τζέρσεϊ. Στον εν λόγω φορολογικό παράδεισο είχε την έδρα της μια εταιρεία φάντασμα, η οποία μέσω εικονικών τιμολογίων διοχέτευε τις μίζες στους κατάλληλους ανθρώπους. Από τα στοιχεία της συνδρομής προέκυψαν “δώρα” ύψους 210.000 ευρώ, ενώ η Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς εντόπισε τώρα τη μίζα των 160.000 ευρώ.
Δικαστικές πηγές, που επικαλείται η Real, αναφέρουν πως η υπόθεση δείχνει να έχει ακόμη αρκετό βάθος, καθώς από τις έως τώρα ενδείξεις φαίνεται πως τα ποσά που διακινήθηκαν ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα συνολικά 370.000 ευρώ που έχουν βρεθεί έως τώρα.
Η έρευνα στη Γερμανία
Τον Αύγουστο του 2010 η Εισαγγελία της Φρανκφούρτης πραγματοποίησε έφοδο στα γραφεία της DBI, ερευνώντας υπόθεση διαφθοράς με μίζες στην Ελλάδα, την Αλγερία, τη Λιβύη, τη Ρουάντα και την Ταϊλάνδη. Συνολικά κατηγορήθηκαν 37 στελέχη της εταιρείας τα οποία και απολύθηκαν. Το στέλεχος της εταιρείας που κατέθεσε για τις μίζες στην Ελλάδα ανέφερε πως οι δωροδοκίες, που ο ίδιος είχε αναλάβει σε “αξιωματούχους που έπαιρναν αποφάσεις”, ανέρχονταν σε 315.000 ευρώ. Ο μάρτυρας δεν κατέθεσε συγκεκριμένα ονόματα αλλά ανέφερε πως οι μίζες αφορούσαν έργα του μετρό και ειδικότερα την περίοδο από το 2002 έως το 2009. Το όνομα του συγκεκριμένου μάρτυρα δεν έγινε ποτέ γνωστό, ωστόσο υπήρξε η ενημέρωση ότι για τις παράνομες πρακτικές του επιβλήθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ, ενώ απολύθηκε και από την εταιρεία Deutsche Bahn, η οποία υποχρεώθηκε με τη σειρά της να πληρώσει πρόστιμο 600.000 ευρώ. Μάλιστα μετά τις αποκαλύψεις η εταιρεία αποσύρθηκε από οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα στις πέντε χώρες.
Οι Γερμανοί έκλεισαν την έρευνα το 2013 και από τα στοιχεία προέκυψε πως οι μίζες στην Ελλάδα δίνονταν μέσω της γερμανικής θυγατρικής της Lahmeyer, η οποία είχε συστήσει κοινοπραξία με την Αττικό Μετρό. Αξίζει να σημειωθεί πως η Lahmeyer εμπλέκεται και στα σχέδια για τη σιδηροδρομική σύνδεση Καλαμπάκα – Κοζάνη – Ιωάννινα – Ηγουμενίτσα. Το εν λόγω project ήταν μέρος της Σιδηροδρομικής Εγνατίας, μιας γραμμής συνολικού μήκους 266 χλμ, η οποία έμεινε στα χαρτιά χωρίς να πραγματοποιηθεί η παραμικρή εργασία. Το μόνο που υλοποιήθηκε και πληρώθηκε πολύ ακριβά ήταν οι μελέτες για τη χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής.
Οι συμβάσεις για τις 18 ξεχωριστές μελέτες που ανατέθηκαν το 2005 ανήλθαν σε 78.830.000 ευρώ, τα οποία προέρχονταν αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Σύμφωνα μάλιστα με τη Real, που επικαλείται σχετικό έγγραφο, από τον Αύγουστο του 2013 έως και τον Μάρτιο του 2013, ο ΟΣΕ πλήρωσε συνολικά πέντε δόσεις για τις μελέτες των τμημάτων Δήμητρα – Σιάτιστα και Καλαμπάκα – Ιωάννινα, αλλά και για την επέκταση της Σιδηροδρομικής Εγνατίας από τη Σιάτιστα μέχρι και την Καστοριά. Μεταξύ των εταιρειών που ανέλαβαν τις σχετικές “χρυσές” μελέτες ήταν και η Lahmeyer, η οποία είχε αναλάβει το σχεδιασμό της γραμμής Καλαμπάκα – Ιωάννινα έναντι 24.740.000 ευρώ.
http://tvxs.gr/
Σημειώνεται πως το ίδιο είχε συμβεί και στην υπόθεση της Siemens με την Κατερίνα Τσακάλου, γραμματέα του άλλοτε ισχυρού άνδρα της της θυγατρικής εταιρείας στην Ελλάδα Μιχάλη Χριστοφοράκου, αλλά και στην υπόθεση της Novartis, που σύμφωνα με τις πληροφορίες η πρώην γραμματέας του Κωνσταντίνου Φρουζή αποτελεί πρόσωπο κλειδί για τη δράση της θυγατρικής της φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει η κυριακάτικη εφημερίδα Real, η γυναίκα, που υπήρξε “δεξί χέρ” ανώτερου στελέχους της Deutsche Bahn International στην Ελλάδα έχει ήδη παραδώσει στις Αρχές ημερολόγια που φέρεται να αποδεικνύουν τις παράνομες πρακτικές που ακολουθούσε η εταιρεία στη χώρα μας.
Από την εισαγγελική έρευνα προκύπτει πως τουλάχιστον 370.000 ευρώ ήταν τα “δώρα” που η Deutsche Bahn, θυγατρική των κρατικών γερμανικών σιδηροδρόμων έδωσε σε κρατικούς αξιωματούχους και κόμματα την περίοδο 2003 – 2007. Κομβικό ρόλο στις μίζες, σύμφωνα με τις πηγές που επικαλείται η εφημερίδα, είχε γνωστός επιχειρηματίας, που στον επιχειρηματικό κόσμο είναι γνωστός και ως “Μίμης”. Ο ρόλος του αποκαλύφθηκε από διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας όταν αυτό κλήθηκε να καταθέσει ενώπιον των γερμανικών Αρχών, μιας και αυτό το σκάνδαλο είναι γερμανικής προέλευσης.
Στον “Μίμη” είχε δοθεί κωδική ονομασία και το “μαύρο” χρήμα έφτανε στα χέρια του αρχικά μέσω ενός λογαριασμού που άνοιξε η μητρική εταιρεία σε ελληνική τράπεζα το 2002. Πολύ γρήγορα όμως, ο συγκεκριμένος λογαριασμός έκλεισε, προφανώς λόγω του ότι εκείνη την περίοδο άρχισε να γίνεται πιο αυστηρό το νομοθετικό πλαίσιο στη χώρα μας όσον αφορά το “ξέπλυμα” χρήματος, ενώ άνοιξε ο δρόμος και για πιο εύκολη άρση του τραπεζικού απορρήτου. Το ίδιο διευθυντικό στέλεχος αποκάλυψε στις γερμανικές αρχές, πως στη συνέχεια οι μίζες δίνονταν σε βαλίτσες. Μάλιστα αποκάλυψε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 5% με 7% προϋπολογιζόταν ως “καπέλο” σε κάθε έργο της εταιρείας στην Ελλάδα, προκειμένου να βγει το κόστος του “λαδώματος” στα πολιτικά κόμματα.
Ένα σκάνδαλο που θάφτηκε για πέντε χρόνια
Τις πρακτικές με τις μίζες της DBI επιβεβαίωσαν και άλλοι μάρτυρες που κατέθεσαν στις γερμανικές αρχές. Η Εισαγγελία της Φρανκφούρτης κατά τη διάρκεια της έρευνάς της προχώρησε το 2010 στη σύλληψη δύο υπαλλήλων, οι οποίοι ομολόγησαν ότι μοίραζαν μίζες στην Ελλάδα. Την ίδια περίοδο οι Γερμανοί είχαν ζητήσει, με αίτημα δικαστικής συνδρομής, να εκδοθούν από τις ελληνικές Αρχές εντάλματα έρευνας, όπως και έγινε. Σε εφόδους σε γραφεία και σπίτια εμπλεκόμενων βρέθηκαν τότε στοιχεία για πληρωμές σε φορείς αποφάσεων του ΟΣΕ.
Παρ' όλα αυτά η ελληνική έρευνα ξεκίνησε επί της ουσίας το 2013 μετά από σχετικά δημοσιεύματα, αλλά στη συνέχεια... “ξεχάστηκε”. Η επανεκκίνηση της έρευνας έγινε το περασμένο καλοκαίρι, όταν μέσα σε μια ογκώδη δικογραφία άλλης υπόθεσης, εντοπίστηκε ένα έγγραφο που έδειχνε σαφώς δωροδοκίες για έργα στην Αττικό Μετρό.
Οι πρώτες ποινικές διώξεις για δωροδοκία ασκήθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο σε βάρος των επικεφαλής δύο εκ των εταιρειών της κοινοπραξίας που δραστηριοποιούνταν στη χώρα μας και συμμετείχαν σε αυτή η Thales (γνωστή από την υπόθεση της προμήθειας των φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό, μια υπόθεση που βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης), η Lahmayer και η ΟΜΕΚ. Τα τρία έργα που είχε αναλάβει η εν λόγω κοινοπραξία ήταν:
Αττικό Μετρό HMC, συμβουλευτικές υπηρεσίες διαχείρισης
Σταθμός Ελληνικού, Διαχείριση του έργου για την επέκταση της γραμμής 2 στο Ελληνικό
Έργα ΟΣΕ 308. Αφορούσε συμβουλευτικές υπηρεσίες στην ΕΡΓΑ ΟΣΕ ΑΕ.
Ώθηση στην έρευνα έδωσαν και οι απαντήσεις στα αιτήματα δικαστικής συνδρομής που είχε υποβάλει η Ελλάδα στα νησιά Τζέρσεϊ. Στον εν λόγω φορολογικό παράδεισο είχε την έδρα της μια εταιρεία φάντασμα, η οποία μέσω εικονικών τιμολογίων διοχέτευε τις μίζες στους κατάλληλους ανθρώπους. Από τα στοιχεία της συνδρομής προέκυψαν “δώρα” ύψους 210.000 ευρώ, ενώ η Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς εντόπισε τώρα τη μίζα των 160.000 ευρώ.
Δικαστικές πηγές, που επικαλείται η Real, αναφέρουν πως η υπόθεση δείχνει να έχει ακόμη αρκετό βάθος, καθώς από τις έως τώρα ενδείξεις φαίνεται πως τα ποσά που διακινήθηκαν ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα συνολικά 370.000 ευρώ που έχουν βρεθεί έως τώρα.
Η έρευνα στη Γερμανία
Τον Αύγουστο του 2010 η Εισαγγελία της Φρανκφούρτης πραγματοποίησε έφοδο στα γραφεία της DBI, ερευνώντας υπόθεση διαφθοράς με μίζες στην Ελλάδα, την Αλγερία, τη Λιβύη, τη Ρουάντα και την Ταϊλάνδη. Συνολικά κατηγορήθηκαν 37 στελέχη της εταιρείας τα οποία και απολύθηκαν. Το στέλεχος της εταιρείας που κατέθεσε για τις μίζες στην Ελλάδα ανέφερε πως οι δωροδοκίες, που ο ίδιος είχε αναλάβει σε “αξιωματούχους που έπαιρναν αποφάσεις”, ανέρχονταν σε 315.000 ευρώ. Ο μάρτυρας δεν κατέθεσε συγκεκριμένα ονόματα αλλά ανέφερε πως οι μίζες αφορούσαν έργα του μετρό και ειδικότερα την περίοδο από το 2002 έως το 2009. Το όνομα του συγκεκριμένου μάρτυρα δεν έγινε ποτέ γνωστό, ωστόσο υπήρξε η ενημέρωση ότι για τις παράνομες πρακτικές του επιβλήθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ, ενώ απολύθηκε και από την εταιρεία Deutsche Bahn, η οποία υποχρεώθηκε με τη σειρά της να πληρώσει πρόστιμο 600.000 ευρώ. Μάλιστα μετά τις αποκαλύψεις η εταιρεία αποσύρθηκε από οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα στις πέντε χώρες.
Οι Γερμανοί έκλεισαν την έρευνα το 2013 και από τα στοιχεία προέκυψε πως οι μίζες στην Ελλάδα δίνονταν μέσω της γερμανικής θυγατρικής της Lahmeyer, η οποία είχε συστήσει κοινοπραξία με την Αττικό Μετρό. Αξίζει να σημειωθεί πως η Lahmeyer εμπλέκεται και στα σχέδια για τη σιδηροδρομική σύνδεση Καλαμπάκα – Κοζάνη – Ιωάννινα – Ηγουμενίτσα. Το εν λόγω project ήταν μέρος της Σιδηροδρομικής Εγνατίας, μιας γραμμής συνολικού μήκους 266 χλμ, η οποία έμεινε στα χαρτιά χωρίς να πραγματοποιηθεί η παραμικρή εργασία. Το μόνο που υλοποιήθηκε και πληρώθηκε πολύ ακριβά ήταν οι μελέτες για τη χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής.
Οι συμβάσεις για τις 18 ξεχωριστές μελέτες που ανατέθηκαν το 2005 ανήλθαν σε 78.830.000 ευρώ, τα οποία προέρχονταν αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Σύμφωνα μάλιστα με τη Real, που επικαλείται σχετικό έγγραφο, από τον Αύγουστο του 2013 έως και τον Μάρτιο του 2013, ο ΟΣΕ πλήρωσε συνολικά πέντε δόσεις για τις μελέτες των τμημάτων Δήμητρα – Σιάτιστα και Καλαμπάκα – Ιωάννινα, αλλά και για την επέκταση της Σιδηροδρομικής Εγνατίας από τη Σιάτιστα μέχρι και την Καστοριά. Μεταξύ των εταιρειών που ανέλαβαν τις σχετικές “χρυσές” μελέτες ήταν και η Lahmeyer, η οποία είχε αναλάβει το σχεδιασμό της γραμμής Καλαμπάκα – Ιωάννινα έναντι 24.740.000 ευρώ.
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου