Στην ευρύτερη περιοχή των Γερανείων εδώ και καιρό εκκρεμεί η αδειοδότηση εξόρυξης βωξίτη, αλλά και η εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Και στις δυο περιπτώσεις εμπλέκονται εταιρίες που ανήκουν στον όμιλο Μυτιληναίου.
Είναι γνωστό και στον τελευταίο κάτοικο αυτής της χώρας πως το κεφάλαιο με την άμεση συνέργεια και συμμετοχή του επίσημου κράτους, λεηλατεί με κάθε τρόπο τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον με μοναδικό στόχο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του. Στο όνομα την υποτιθέμενης ανάπτυξης, οι κάθε είδους επιχειρηματίες λειτουργούν σε καθεστώς πλήρους ασυδοσίας, έχοντας για συνεταίρους τους κρατικούς μηχανισμούς και φορείς, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία. Αυτή η σχέση διαπλοκής του πολίτικου με τον επιχειρηματικό κόσμο, δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος, αφήνει πίσω της την απόλυτη καταστροφή.
Αν και ο Μυτιληναίος δεν ακολουθεί την πεπατημένη του επιχειρηματικού κόσμου στην Ελλάδα όπου με δουλείες του αέρα έχτισαν τα λεγόμενα νέα τζάκια αλλά κινείται στο χώρο της βαριάς βιομηχανίας, η οικονομική αυτοκρατορία του στηρίζεται στην καταστροφή της φύσης, στην καταλήστευση των φυσικών πόρων, στην διαπλοκή και φυσικά στο ξεζούμισμα των 4.500 περίπου εργαζόμενων του.
Ας δούμε όμως λίγα από τα “επιτεύγματα” του ομίλου, που την τελευταία δεκαετία κατάφερε εν μέσω της κρίσης που κατέστρεψε οικονομικά εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα και ώθησε μεγάλο μέρος της κοινωνίας στη εξαθλίωση και τη απόγνωση, να “μεγαλουργήσει” και τώρα φιγουράρει ως ένας από τους πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενους ομίλους στην ανατολική Ευρώπη.
Οι βασικές εταιρίες του ομίλου είναι τρεις η Αλουμίνιο της Ελλάδας (πρώην ΠΕΣΙΝΕ), η ΜΕΤΚΑ και η Protergia. Φυσικά αυτές πλαισιώνονται από ένα δίκτυο θυγατρικών που λειτουργούν ως προμηθευτές η ως εργολάβοι. Οι βασικοί τομείς όπου δραστηριοποιείτε ο όμιλος είναι: η μεταλλουργεία από την εξόρυξη του βωξίτη μέχρι την παραγωγή αλουμινίου, η ενέργεια κυρίως μέσω της εγκατάστασης και εκμετάλλευσης αιολικών πάρκων, οι κατασκευές ενεργειακών έργων και τα αμυντικά συστήματα, καθώς κατέχει ένα μεγάλο μερίδιο της ΕΛΒΟ μαζί με το management.
Τα τελευταία μόνο χρόνια καμιά δεκαριά άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν σακατευτεί στις φάμπρικες του Μυτιληναίου, κάποιοι από αυτούς εργάζονταν άμεσα στις εταιρίες του ομίλου, ενώ κάποιοι δούλευαν σε υπεργολάβους κατά την συνηθισμένη πρακτική.
Ο όμιλος στα 25 χρόνια της νεότερης ιστορίας του είναι υπεύθυνος για τεράστιας έκτασης οικολογικές καταστροφές τόσο από τη λειτουργία μεταλλείων βωξίτη στον Παρνασσό, την Γκιόνα και τον Ελικώνα, όσο και από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων με εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε διάφορες περιοχές της ηπειρωτικής και νησιώτικης χώρας, αλλά και από τα εργοστάσια και τα λιμάνια που διαθέτει. Χαρακτηριστική είναι η καταστροφή του κόλπου της Αντίκυρας από τα απόβλητα του εργοστάσιου της ΑτΕ, αλλά και όλου του Κορινθιακού από τα μεταλλευτικά απόβλητα των παρακειμένων ορυχείων.
Άξιο ιδιαίτερης αναφοράς είναι το σκάνδαλο ΔΕΗ – Μυτιληναίου στο οποίο είναι ανακατεμένες ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 ετών και έχει στοιχίσει στη ΔΕΗ περί το ένα δις ευρώ.
Η ιστορία ξεκινά οο 2004/5 όταν το Αλουμίνιο (ΠΕΣΙΝΕ) πέρασε στα χέρια του Μυτιληναίου. Το 2006, όταν μετά από μισό αιώνα, έληξε επιτέλους σύμβαση και οι παρατάσεις της με την ΔΕΗ αυτή επιχείρησε να επαναδιαπραγματευτεί την τιμή πώλησης του ρεύματος. Πως αντέδρασε ο καλός επιχειρηματίας; απλούστατα έπαψε να πληρώνει. Η συνέχεια είναι όπως την φαντάζεται κάθε ένας. Οι οφειλές συσσωρεύονταν, το κράτος τις κούρευε με ζημία της ΔΕΗ και πάλι από την αρχή. Η διοίκηση της ΔΕΗ, απειλούσε για τα μάτια του κόσμου κάθε τρεις και λίγο ότι θα κόψει το ρεύμα στο εργοστάσιο, αλλά εν τέλει αρκετά εκατομμύρια χρέη μεταφέρονταν κάθε μήνα στις πλάτες όλων μας. Αυτή η ιστορία κράτησε περίπου δέκα χρόνια... Παράλληλα ο Μυτιληναίος κατασκεύασε δικό του εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας ισχυριζόμενος ότι έτσι θα πάψει να επιβαρύνει τον ελληνικό λαό (κάπου εδώ ξεκινά η άλλη λαμπρή ιστορία με την protergia). Τα κρατικά λαμόγια επικροτώντας αυτή την πατριωτική πράξη, όχι μόνο επιδότησαν την κατασκευή του εργοστασίου αλλά έφτιαξαν και ένα αγωγό φυσικού αερίου μέχρι την αυλή του. Επιπλέον για να βγάλει και κάτι παραπάνω, το κράτος του ενέκρινε ένα δεύτερο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο και ένα τρίτο με λιθάνθρακα (το οποίο ευτυχώς έμεινε προς ώρας στο συρτάρι, λόγω και των αντιδράσεων). Όλα αυτά πάνω στην δημόσια γη που είχε παραχωρηθεί για το Αλουμίνιο... Μόλις ολοκληρώθηκε το πρώτο εργοστάσιο, με την συνεργασία της τότε κυβέρνησης ΝΔ, ο κ. Μυτιληναίος, πέτυχε να μην χρησιμοποιεί το ρεύμα για το Αλουμίνιο, αλλά να το πουλάει πανάκριβα στη ΔΕΗ στην οποία ήδη χρωστούσε. Η επόμενη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, βάφτισε τη μονάδα ΑΠΕ επιτρέποντάς του έτσι να αυξήσει κι άλλο την τιμή. Όλα τα παραπάνω επί σειρά ετών προκάλεσαν βροχή αντιδράσεων, ευρωπαϊκών καταδικών, κοινοβουλευτικών ερωτήσεων από την τότε αντιπολίτευση, εισαγγελικών παραγγελιών, διώξεων ακόμη και προστίμων (που στη συνέχεια ακυρώνονταν) χωρίς φυσικά κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. ‘Όλα αυτά μέχρι τώρα. Γιατί πλέον ως δια μαγείας, όλα λύθηκαν, βοηθούντος και του μνημονίου. Με τη νέα σύμβασή του με τη ΔΕΗ, ο Μυτιληναίος έλαβε τρεις διαφορετικές εκπτώσεις (25 +8 +15 = 48 %) επάνω στο ειδικό φτηνό τιμολόγιο που έχουν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες. Και αυτή τη φορά χωρίς ούτε καν η διοίκηση της ΔΕΗ να διαμαρτύρεται για ζημίες, Όλοι «επέδειξαν ευαισθησία στο μείζον θέμα του ενεργειακού κόστους και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας». Οι μόνοι που διαμαρτύρονται είναι οι λοιπές μεταλλουργίες που θέλουν και αυτές τέτοιες ρυθμίσεις και απειλούν με προσφυγές για να το πετύχουν. Το ρεύμα είναι ακριβό μόνο για το λαό που υποφέρει από ενεργειακή φτώχεια ολοένα και περισσότερο.
Ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι από τον Μάιο είναι πρόεδρος του ΣΕΒ, διώκεται για κακούργημα (δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος ) μαζί με τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΗ Νεζη (δωροληψία και απιστία προς το δημόσιο) ο οποίος φέρεται να έλαβε από τον κυρ Βαγγέλη 260.000 μίζα ώστε να δώσει στην εταιρία ΜΕΤΚΑ έργο προϋπολογισμού πολλών εκατομμυρίων στο Λαύριο. Εμείς δεν ανησυχούμε διότι ξέρουμε ότι το κράτος μας δείχνει την ευγνωμοσύνη του και φροντίζει τους στυλοβάτες της εθνικής οικονομίας.
Και τώρα λίγα οικονομικά...
Αύξηση 352% στα καθαρά κέρδη κατέγραψε το 2017 ο όμιλος Μυτιληναίου υπερβαίνοντας τους στόχους που είχαν τεθεί τον Δεκέμβριο του 2016 καυχιέται η εταιρία. Συγκεκριμένα ο κύκλος εργασιών ήταν αυξημένος κατά 22,5%, λόγω της επίδοσης των τομέων μεταλλουργίας, και ηλεκτρισμού & φυσικού αερίου, αλλά και της συνεισφοράς του τομέα ολοκληρωμένων έργων & υποδομών. Τα λειτουργικά κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έφτασαν στα €306,0 εκατ. έναντι €222,4 εκατ. το 2016, σημειώνοντας αύξηση 37,6%. Τα καθαρά κέρδη, μετά από φόρους έφτασαν στα €154,6 εκατ. έναντι €34,2 εκατ. το 2016.
Η σημαντική αύξηση των καθαρών κερδών ανά μετοχή (+270,2%) και το προτεινόμενο μέρισμα, αντανακλά σε σημαντικό βαθμό τα οφέλη από τον εταιρικό μετασχηματισμό που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο προσφέροντας στο νέο εταιρικό σχήμα ενισχυμένη χρηματοοικονομική ευελιξία. Έτσι λοιπόν όταν σαν λένε κάποιοι να κάνουμε την κρίση ευκαιρία, να έχετε ξεκάθαρο για ποιους και πώς το εννοούν.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι εταιρίες του Μυτιληναίου αλλά και άλλων αρπακτικών της φάρας του ενδιαφέρονται για το “φιλέτο” των Γερανείων. Μάλιστα είχαν εγκαταστήσει εκεί ανεμόμετρο το οποίο είχε ξηλωθεί και καταστραφεί από πολίτες. Εμείς θα το πούμε όσο ποιο απλά γίνεται: Δεν θα αφήσουμε τους εμπρηστές της Κινετας, είτε είναι άμεσα είτε έμμεσα εμπλεκόμενοι, είτε είναι οι ηθικοί είτε οι φυσικοί αυτουργοί της καταστροφής, είτε αν απλά εκμεταλλεύονται περιστάσεις, να στήσουν την “επιχείρηση” τους στα καμένα.
Θα αντισταθούμε με κάθε μέσο και όσοι από τις τοπικές κοινωνίες αντιστέκονται θα έχουν την αλληλεγγύη μας.
Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν την φύση
Σήμερα ήταν ο Μυτιληναίος, αύριο όποιος χρειαστεί θα μας βρίσκει πάντοτε μπροστά του.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Είναι γνωστό και στον τελευταίο κάτοικο αυτής της χώρας πως το κεφάλαιο με την άμεση συνέργεια και συμμετοχή του επίσημου κράτους, λεηλατεί με κάθε τρόπο τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον με μοναδικό στόχο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του. Στο όνομα την υποτιθέμενης ανάπτυξης, οι κάθε είδους επιχειρηματίες λειτουργούν σε καθεστώς πλήρους ασυδοσίας, έχοντας για συνεταίρους τους κρατικούς μηχανισμούς και φορείς, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία. Αυτή η σχέση διαπλοκής του πολίτικου με τον επιχειρηματικό κόσμο, δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος, αφήνει πίσω της την απόλυτη καταστροφή.
Αν και ο Μυτιληναίος δεν ακολουθεί την πεπατημένη του επιχειρηματικού κόσμου στην Ελλάδα όπου με δουλείες του αέρα έχτισαν τα λεγόμενα νέα τζάκια αλλά κινείται στο χώρο της βαριάς βιομηχανίας, η οικονομική αυτοκρατορία του στηρίζεται στην καταστροφή της φύσης, στην καταλήστευση των φυσικών πόρων, στην διαπλοκή και φυσικά στο ξεζούμισμα των 4.500 περίπου εργαζόμενων του.
Ας δούμε όμως λίγα από τα “επιτεύγματα” του ομίλου, που την τελευταία δεκαετία κατάφερε εν μέσω της κρίσης που κατέστρεψε οικονομικά εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα και ώθησε μεγάλο μέρος της κοινωνίας στη εξαθλίωση και τη απόγνωση, να “μεγαλουργήσει” και τώρα φιγουράρει ως ένας από τους πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενους ομίλους στην ανατολική Ευρώπη.
Οι βασικές εταιρίες του ομίλου είναι τρεις η Αλουμίνιο της Ελλάδας (πρώην ΠΕΣΙΝΕ), η ΜΕΤΚΑ και η Protergia. Φυσικά αυτές πλαισιώνονται από ένα δίκτυο θυγατρικών που λειτουργούν ως προμηθευτές η ως εργολάβοι. Οι βασικοί τομείς όπου δραστηριοποιείτε ο όμιλος είναι: η μεταλλουργεία από την εξόρυξη του βωξίτη μέχρι την παραγωγή αλουμινίου, η ενέργεια κυρίως μέσω της εγκατάστασης και εκμετάλλευσης αιολικών πάρκων, οι κατασκευές ενεργειακών έργων και τα αμυντικά συστήματα, καθώς κατέχει ένα μεγάλο μερίδιο της ΕΛΒΟ μαζί με το management.
Τα τελευταία μόνο χρόνια καμιά δεκαριά άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν σακατευτεί στις φάμπρικες του Μυτιληναίου, κάποιοι από αυτούς εργάζονταν άμεσα στις εταιρίες του ομίλου, ενώ κάποιοι δούλευαν σε υπεργολάβους κατά την συνηθισμένη πρακτική.
Ο όμιλος στα 25 χρόνια της νεότερης ιστορίας του είναι υπεύθυνος για τεράστιας έκτασης οικολογικές καταστροφές τόσο από τη λειτουργία μεταλλείων βωξίτη στον Παρνασσό, την Γκιόνα και τον Ελικώνα, όσο και από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων με εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε διάφορες περιοχές της ηπειρωτικής και νησιώτικης χώρας, αλλά και από τα εργοστάσια και τα λιμάνια που διαθέτει. Χαρακτηριστική είναι η καταστροφή του κόλπου της Αντίκυρας από τα απόβλητα του εργοστάσιου της ΑτΕ, αλλά και όλου του Κορινθιακού από τα μεταλλευτικά απόβλητα των παρακειμένων ορυχείων.
Άξιο ιδιαίτερης αναφοράς είναι το σκάνδαλο ΔΕΗ – Μυτιληναίου στο οποίο είναι ανακατεμένες ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 ετών και έχει στοιχίσει στη ΔΕΗ περί το ένα δις ευρώ.
Η ιστορία ξεκινά οο 2004/5 όταν το Αλουμίνιο (ΠΕΣΙΝΕ) πέρασε στα χέρια του Μυτιληναίου. Το 2006, όταν μετά από μισό αιώνα, έληξε επιτέλους σύμβαση και οι παρατάσεις της με την ΔΕΗ αυτή επιχείρησε να επαναδιαπραγματευτεί την τιμή πώλησης του ρεύματος. Πως αντέδρασε ο καλός επιχειρηματίας; απλούστατα έπαψε να πληρώνει. Η συνέχεια είναι όπως την φαντάζεται κάθε ένας. Οι οφειλές συσσωρεύονταν, το κράτος τις κούρευε με ζημία της ΔΕΗ και πάλι από την αρχή. Η διοίκηση της ΔΕΗ, απειλούσε για τα μάτια του κόσμου κάθε τρεις και λίγο ότι θα κόψει το ρεύμα στο εργοστάσιο, αλλά εν τέλει αρκετά εκατομμύρια χρέη μεταφέρονταν κάθε μήνα στις πλάτες όλων μας. Αυτή η ιστορία κράτησε περίπου δέκα χρόνια... Παράλληλα ο Μυτιληναίος κατασκεύασε δικό του εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας ισχυριζόμενος ότι έτσι θα πάψει να επιβαρύνει τον ελληνικό λαό (κάπου εδώ ξεκινά η άλλη λαμπρή ιστορία με την protergia). Τα κρατικά λαμόγια επικροτώντας αυτή την πατριωτική πράξη, όχι μόνο επιδότησαν την κατασκευή του εργοστασίου αλλά έφτιαξαν και ένα αγωγό φυσικού αερίου μέχρι την αυλή του. Επιπλέον για να βγάλει και κάτι παραπάνω, το κράτος του ενέκρινε ένα δεύτερο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο και ένα τρίτο με λιθάνθρακα (το οποίο ευτυχώς έμεινε προς ώρας στο συρτάρι, λόγω και των αντιδράσεων). Όλα αυτά πάνω στην δημόσια γη που είχε παραχωρηθεί για το Αλουμίνιο... Μόλις ολοκληρώθηκε το πρώτο εργοστάσιο, με την συνεργασία της τότε κυβέρνησης ΝΔ, ο κ. Μυτιληναίος, πέτυχε να μην χρησιμοποιεί το ρεύμα για το Αλουμίνιο, αλλά να το πουλάει πανάκριβα στη ΔΕΗ στην οποία ήδη χρωστούσε. Η επόμενη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, βάφτισε τη μονάδα ΑΠΕ επιτρέποντάς του έτσι να αυξήσει κι άλλο την τιμή. Όλα τα παραπάνω επί σειρά ετών προκάλεσαν βροχή αντιδράσεων, ευρωπαϊκών καταδικών, κοινοβουλευτικών ερωτήσεων από την τότε αντιπολίτευση, εισαγγελικών παραγγελιών, διώξεων ακόμη και προστίμων (που στη συνέχεια ακυρώνονταν) χωρίς φυσικά κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. ‘Όλα αυτά μέχρι τώρα. Γιατί πλέον ως δια μαγείας, όλα λύθηκαν, βοηθούντος και του μνημονίου. Με τη νέα σύμβασή του με τη ΔΕΗ, ο Μυτιληναίος έλαβε τρεις διαφορετικές εκπτώσεις (25 +8 +15 = 48 %) επάνω στο ειδικό φτηνό τιμολόγιο που έχουν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες. Και αυτή τη φορά χωρίς ούτε καν η διοίκηση της ΔΕΗ να διαμαρτύρεται για ζημίες, Όλοι «επέδειξαν ευαισθησία στο μείζον θέμα του ενεργειακού κόστους και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας». Οι μόνοι που διαμαρτύρονται είναι οι λοιπές μεταλλουργίες που θέλουν και αυτές τέτοιες ρυθμίσεις και απειλούν με προσφυγές για να το πετύχουν. Το ρεύμα είναι ακριβό μόνο για το λαό που υποφέρει από ενεργειακή φτώχεια ολοένα και περισσότερο.
Ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι από τον Μάιο είναι πρόεδρος του ΣΕΒ, διώκεται για κακούργημα (δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος ) μαζί με τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΗ Νεζη (δωροληψία και απιστία προς το δημόσιο) ο οποίος φέρεται να έλαβε από τον κυρ Βαγγέλη 260.000 μίζα ώστε να δώσει στην εταιρία ΜΕΤΚΑ έργο προϋπολογισμού πολλών εκατομμυρίων στο Λαύριο. Εμείς δεν ανησυχούμε διότι ξέρουμε ότι το κράτος μας δείχνει την ευγνωμοσύνη του και φροντίζει τους στυλοβάτες της εθνικής οικονομίας.
Και τώρα λίγα οικονομικά...
Αύξηση 352% στα καθαρά κέρδη κατέγραψε το 2017 ο όμιλος Μυτιληναίου υπερβαίνοντας τους στόχους που είχαν τεθεί τον Δεκέμβριο του 2016 καυχιέται η εταιρία. Συγκεκριμένα ο κύκλος εργασιών ήταν αυξημένος κατά 22,5%, λόγω της επίδοσης των τομέων μεταλλουργίας, και ηλεκτρισμού & φυσικού αερίου, αλλά και της συνεισφοράς του τομέα ολοκληρωμένων έργων & υποδομών. Τα λειτουργικά κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έφτασαν στα €306,0 εκατ. έναντι €222,4 εκατ. το 2016, σημειώνοντας αύξηση 37,6%. Τα καθαρά κέρδη, μετά από φόρους έφτασαν στα €154,6 εκατ. έναντι €34,2 εκατ. το 2016.
Η σημαντική αύξηση των καθαρών κερδών ανά μετοχή (+270,2%) και το προτεινόμενο μέρισμα, αντανακλά σε σημαντικό βαθμό τα οφέλη από τον εταιρικό μετασχηματισμό που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο προσφέροντας στο νέο εταιρικό σχήμα ενισχυμένη χρηματοοικονομική ευελιξία. Έτσι λοιπόν όταν σαν λένε κάποιοι να κάνουμε την κρίση ευκαιρία, να έχετε ξεκάθαρο για ποιους και πώς το εννοούν.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι εταιρίες του Μυτιληναίου αλλά και άλλων αρπακτικών της φάρας του ενδιαφέρονται για το “φιλέτο” των Γερανείων. Μάλιστα είχαν εγκαταστήσει εκεί ανεμόμετρο το οποίο είχε ξηλωθεί και καταστραφεί από πολίτες. Εμείς θα το πούμε όσο ποιο απλά γίνεται: Δεν θα αφήσουμε τους εμπρηστές της Κινετας, είτε είναι άμεσα είτε έμμεσα εμπλεκόμενοι, είτε είναι οι ηθικοί είτε οι φυσικοί αυτουργοί της καταστροφής, είτε αν απλά εκμεταλλεύονται περιστάσεις, να στήσουν την “επιχείρηση” τους στα καμένα.
Θα αντισταθούμε με κάθε μέσο και όσοι από τις τοπικές κοινωνίες αντιστέκονται θα έχουν την αλληλεγγύη μας.
Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν την φύση
Σήμερα ήταν ο Μυτιληναίος, αύριο όποιος χρειαστεί θα μας βρίσκει πάντοτε μπροστά του.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου