Πάνω από 15.000 απολύσεις μέσω εθελουσίας εξόδου ετοιμάζει να κάνει η ΝΔ, λόγω του ξεπουλήματος των δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΛΑΡΚΟ, ΜΜΜ, ΕΛΤΑ) που έχει συμφωνηθεί με τα μνημόνια τα οποία έχουν υπογράψει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε επίπεδο πολιτικού χειρισμού τα τελευταία χρόνια ως αντιπολίτευση, και βέβαια και προεκλογικά, η Ν.Δ. χρησιμοποίησε την ίδια πρακτική που είχε εφαρμόσει και το 2014 (σε σύμπνοια με το ΠΑΣΟΚ) για να “δικαιολογήσει” τις πολιτικές επιλογές της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ αλλά και των εθνικών, ενεργειακών υποδομών, αυτή της πλήρους απαξίωσης της επιχείρησης, ενώ συγχρόνως αναμένεται να επιστρατεύσει και όλους τους... αστερίσκους ή τις “δεύτερες” επιλογές που έχουν επιβάλει οι θεσμοί. Φυσικά, από τη σχετική ρητορική δεν θα παραληφθεί και η “ανάγκη” πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς, λόγω των επιταγών της Ε.Ε., με τη γνωστή επίφαση του ανταγωνισμού.
Όλο το προηγούμενο διάστημα τα στελέχη της Ν.Δ., με τον σημερινό υπουργό ΠΕΝ Κ. Χατζηδάκη σε πρωταγωνιστικό ρόλο (ιδιαίτερα στη βραχεία προεκλογική περίοδο έως τις εθνικές εκλογές) επιδόθηκαν στην καθιερωμένη, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, άκρατη καταστροφολογία εις βάρος της ΔΕΗ, ώστε το ξεπούλημα να μεταμφιεστεί σε... σωτηρία.
Στην πρώτη κιόλας εβδομάδα διακυβέρνησης, με επικοινωνιακά κυρίως τεχνάσματα -ακόμα και τις τραγικές ώρες των καταστροφών στη Χαλκιδική-, η κυβέρνηση Ν.Δ. έχει διαμηνύσει με όλους τους τρόπους ότι ΔΕΗ, αγορά και σύστημα ηλεκτρισμού καταρρέουν, κάνοντας σαφές ότι η εκποίηση κομματιών της ΔΕΗ είναι προ των πυλών.
Το επίσημο πρόγραμμα
Εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης της Ν.Δ., και της αποκάλυψης του πολυδιαφημιζόμενου “σχεδίου σωτηρίας” της ΔΕΗ, αξίζει να ανατρέξουμε στο επίσημο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την ενέργεια (Μάρτιος 2017), με τον Κ. Χατζηδάκη ως έναν εκ των βασικών εισηγητών, το οποίο δεν τροποποιήθηκε ή αντικαταστάθηκε από κάποιο νέο και αποτελεί τη βάση για τους σχεδιασμούς στον συγκεκριμένο τομέα, με αιχμή βέβαια τη ΔΕΗ και την αγορά ηλεκτρισμού.
Κατ' αρχάς στο επίκεντρο του προγράμματος της Ν.Δ. για τη ΔΕΗ βρισκόταν “η προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων”, ενώ αναφερόταν η ανάγκη να ακολουθηθούν “καλές διεθνείς πρακτικές” που περιλαμβάνουν και την απελευθέρωση στην ηλεκτροπαραγωγή βάσει όσων ισχύουν στις πιο προηγμένες χώρες για να “έρθουν” επενδυτές.
Η πρόταση της Ν.Δ. για τη ΔΕΗ, την οποία ο Κ. Χατζηδάκης τότε είχε χαρακτηρίσει ως “βασική εξυγιαντική παρέμβαση”, στηριζόταν κυρίως σε:
Α. Παραχώρηση ή πώληση με διεθνή διαγωνισμό ορισμένων λιγνιτικών μονάδων και υδροηλεκτρικών εργοστασίων της ΔΕΗ... αφού “μόνο έτσι θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε η ΔΕΗ να αντλήσει τα απαραίτητα κεφάλαια για τη διάσωσή της και για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας στην επιχείρηση”.
Β. Προώθηση της συμμαχίας της ΔΕΗ με στρατηγικό επενδυτή “προκειμένου να αναπτυχθεί ως περιφερειακή δύναμη και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που δημιουργεί το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο της Ε.Ε.”.
Επίσης, άνοιγε, ξανά, θέμα ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ σε ποσοστό 66% (παρά την εφαρμογή του σχεδίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού υπό δημόσιο έλεγχο), κάτι που επανέφερε και προεκλογικά, κάνοντας λόγο για παραχώρηση σε ιδιώτη επενδυτή ποσοστού (άγνωστου ύψους...) επιπλέον του 24%, που κατέχει σήμερα ο στρατηγικός εταίρος του διαχειριστή, η κινεζική State Grid.
Συγχρόνως, το πρόγραμμα είχε ασαφείς και θολές διατυπώσεις για τον διαχειριστή του δικτύου διανομής (ΔΕΔΔΗΕ) για τον οποίο πρότεινε να αποκτήσει την ιδιοκτησία όλων των αντίστοιχων υποδομών (αντί της ΔΕΗ...) “προκειμένου να αντληθούν πόροι για τη χρηματοδότηση των απαραίτητων επενδύσεων”. Αντίστοιχα, αμφίσημες ήταν οι προθέσεις της Ν.Δ και για τις ΑΠΕ, καθώς θεωρούσε ότι θα πρέπει να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, με την είσοδο ενός στρατηγικού, διεθνούς “παίκτη”...
Σημειώνεται ότι σήμερα ο ΔΕΔΔΗΕ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ, η οποία πρόσφατα απορρόφησε τη θυγατρική της ΔΕΗ Ανανεώσιμες.
Με αφορμή τους λιγνίτες...
Πάντως, αύριο Δευτέρα λήγει η προθεσμία υποβολής οικονομικών προσφορών για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ στη Φλώρινα (Μελίτη) και τη Μεγαλόπολη, διαδικασία που προχώρησε, σε συμμόρφωση προς την καταδικαστική για τη χώρα μας σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Πρόκειται για τη δεύτερη διαγωνιστική διαδικασία στο πλαίσιο της αποεπένδυσης του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ που εκπονείται από την επιχείρηση. Ο προηγούμενος διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος λόγω έλλειψης ικανοποιητικών προσφορών (κατατέθηκαν δύο φάκελοι... γνωστών “παικτών” της αγοράς: ο ένας με σχεδόν εξευτελιστικό τίμημα και ο άλλος με δική του πρόταση εκτός όρων σύμβασης αγοραπωλησίας...).
Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και χρόνια, λίγο έως πολύ, οι ίδιοι εγχώριοι ιδιώτες που εποφθαλμιούν τα φθηνά “νερά” (υδροηλεκτρικά) της ΔΕΗ προσπαθούν με διάφορους τρόπους να τα συμπεριλάβουν στις όποιες διαδικασίες (αποεπένδυση ή ιδιωτικοποίηση) ως “πακέτα”. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε βάλει οριστικά “φρένο” σ' αυτές τις προσδοκίες, έχοντας κατηγορηματικά αποκλείσει την πώληση υδροηλεκτρικών.
Το κλίμα που καλλιεργήθηκε και οι πολιτικές αλλαγές κρατούν χαμηλά τον πήχη για θετικές εξελίξεις αύριο, εν αναμονή πλέον πιο... γενναίων προσφορών, πιθανότατα και “πακέτων” με κομμάτια της ΔΕΗ.
Βέβαια, αν συμβεί κάτι τέτοιο και η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιήσει το σχέδιό της για πώληση και υδροηλεκτρικών, με δεδομένο το ενδιαφέρον πολύ μεγάλου μεγέθους διεθνών εταιρειών από τον πρώτο κιόλας διαγωνισμό για τις λιγνιτικές μονάδες, δεν είναι βέβαιο ότι θα αντέξουν οι εγχώριοι παίκτες τον... ανταγωνισμό.
Το σοβαρότερο, ωστόσο, θέμα ως προς τα υδροηλεκτρικά είναι, εκτός από την επιλογή των μονάδων, και οι χειρισμοί των ιδιωτών εφόσον παραχωρηθούν. Για παράδειγμα, τι θα συμβεί με την παραχώρηση φραγμάτων των οποίων οι ταμιευτήρες περιέχουν νερό, που αποτελεί δημόσιο αγαθό, ενώ εξυπηρετούν συγχρόνως την άρδευση αγροτικών εκτάσεων και την ύδρευση οικισμών; LEFT.GR
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε επίπεδο πολιτικού χειρισμού τα τελευταία χρόνια ως αντιπολίτευση, και βέβαια και προεκλογικά, η Ν.Δ. χρησιμοποίησε την ίδια πρακτική που είχε εφαρμόσει και το 2014 (σε σύμπνοια με το ΠΑΣΟΚ) για να “δικαιολογήσει” τις πολιτικές επιλογές της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ αλλά και των εθνικών, ενεργειακών υποδομών, αυτή της πλήρους απαξίωσης της επιχείρησης, ενώ συγχρόνως αναμένεται να επιστρατεύσει και όλους τους... αστερίσκους ή τις “δεύτερες” επιλογές που έχουν επιβάλει οι θεσμοί. Φυσικά, από τη σχετική ρητορική δεν θα παραληφθεί και η “ανάγκη” πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς, λόγω των επιταγών της Ε.Ε., με τη γνωστή επίφαση του ανταγωνισμού.
Όλο το προηγούμενο διάστημα τα στελέχη της Ν.Δ., με τον σημερινό υπουργό ΠΕΝ Κ. Χατζηδάκη σε πρωταγωνιστικό ρόλο (ιδιαίτερα στη βραχεία προεκλογική περίοδο έως τις εθνικές εκλογές) επιδόθηκαν στην καθιερωμένη, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, άκρατη καταστροφολογία εις βάρος της ΔΕΗ, ώστε το ξεπούλημα να μεταμφιεστεί σε... σωτηρία.
Στην πρώτη κιόλας εβδομάδα διακυβέρνησης, με επικοινωνιακά κυρίως τεχνάσματα -ακόμα και τις τραγικές ώρες των καταστροφών στη Χαλκιδική-, η κυβέρνηση Ν.Δ. έχει διαμηνύσει με όλους τους τρόπους ότι ΔΕΗ, αγορά και σύστημα ηλεκτρισμού καταρρέουν, κάνοντας σαφές ότι η εκποίηση κομματιών της ΔΕΗ είναι προ των πυλών.
Το επίσημο πρόγραμμα
Εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης της Ν.Δ., και της αποκάλυψης του πολυδιαφημιζόμενου “σχεδίου σωτηρίας” της ΔΕΗ, αξίζει να ανατρέξουμε στο επίσημο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την ενέργεια (Μάρτιος 2017), με τον Κ. Χατζηδάκη ως έναν εκ των βασικών εισηγητών, το οποίο δεν τροποποιήθηκε ή αντικαταστάθηκε από κάποιο νέο και αποτελεί τη βάση για τους σχεδιασμούς στον συγκεκριμένο τομέα, με αιχμή βέβαια τη ΔΕΗ και την αγορά ηλεκτρισμού.
Κατ' αρχάς στο επίκεντρο του προγράμματος της Ν.Δ. για τη ΔΕΗ βρισκόταν “η προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων”, ενώ αναφερόταν η ανάγκη να ακολουθηθούν “καλές διεθνείς πρακτικές” που περιλαμβάνουν και την απελευθέρωση στην ηλεκτροπαραγωγή βάσει όσων ισχύουν στις πιο προηγμένες χώρες για να “έρθουν” επενδυτές.
Η πρόταση της Ν.Δ. για τη ΔΕΗ, την οποία ο Κ. Χατζηδάκης τότε είχε χαρακτηρίσει ως “βασική εξυγιαντική παρέμβαση”, στηριζόταν κυρίως σε:
Α. Παραχώρηση ή πώληση με διεθνή διαγωνισμό ορισμένων λιγνιτικών μονάδων και υδροηλεκτρικών εργοστασίων της ΔΕΗ... αφού “μόνο έτσι θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε η ΔΕΗ να αντλήσει τα απαραίτητα κεφάλαια για τη διάσωσή της και για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας στην επιχείρηση”.
Β. Προώθηση της συμμαχίας της ΔΕΗ με στρατηγικό επενδυτή “προκειμένου να αναπτυχθεί ως περιφερειακή δύναμη και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που δημιουργεί το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο της Ε.Ε.”.
Επίσης, άνοιγε, ξανά, θέμα ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ σε ποσοστό 66% (παρά την εφαρμογή του σχεδίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού υπό δημόσιο έλεγχο), κάτι που επανέφερε και προεκλογικά, κάνοντας λόγο για παραχώρηση σε ιδιώτη επενδυτή ποσοστού (άγνωστου ύψους...) επιπλέον του 24%, που κατέχει σήμερα ο στρατηγικός εταίρος του διαχειριστή, η κινεζική State Grid.
Συγχρόνως, το πρόγραμμα είχε ασαφείς και θολές διατυπώσεις για τον διαχειριστή του δικτύου διανομής (ΔΕΔΔΗΕ) για τον οποίο πρότεινε να αποκτήσει την ιδιοκτησία όλων των αντίστοιχων υποδομών (αντί της ΔΕΗ...) “προκειμένου να αντληθούν πόροι για τη χρηματοδότηση των απαραίτητων επενδύσεων”. Αντίστοιχα, αμφίσημες ήταν οι προθέσεις της Ν.Δ και για τις ΑΠΕ, καθώς θεωρούσε ότι θα πρέπει να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, με την είσοδο ενός στρατηγικού, διεθνούς “παίκτη”...
Σημειώνεται ότι σήμερα ο ΔΕΔΔΗΕ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ, η οποία πρόσφατα απορρόφησε τη θυγατρική της ΔΕΗ Ανανεώσιμες.
Με αφορμή τους λιγνίτες...
Πάντως, αύριο Δευτέρα λήγει η προθεσμία υποβολής οικονομικών προσφορών για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ στη Φλώρινα (Μελίτη) και τη Μεγαλόπολη, διαδικασία που προχώρησε, σε συμμόρφωση προς την καταδικαστική για τη χώρα μας σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Πρόκειται για τη δεύτερη διαγωνιστική διαδικασία στο πλαίσιο της αποεπένδυσης του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ που εκπονείται από την επιχείρηση. Ο προηγούμενος διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος λόγω έλλειψης ικανοποιητικών προσφορών (κατατέθηκαν δύο φάκελοι... γνωστών “παικτών” της αγοράς: ο ένας με σχεδόν εξευτελιστικό τίμημα και ο άλλος με δική του πρόταση εκτός όρων σύμβασης αγοραπωλησίας...).
Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και χρόνια, λίγο έως πολύ, οι ίδιοι εγχώριοι ιδιώτες που εποφθαλμιούν τα φθηνά “νερά” (υδροηλεκτρικά) της ΔΕΗ προσπαθούν με διάφορους τρόπους να τα συμπεριλάβουν στις όποιες διαδικασίες (αποεπένδυση ή ιδιωτικοποίηση) ως “πακέτα”. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε βάλει οριστικά “φρένο” σ' αυτές τις προσδοκίες, έχοντας κατηγορηματικά αποκλείσει την πώληση υδροηλεκτρικών.
Το κλίμα που καλλιεργήθηκε και οι πολιτικές αλλαγές κρατούν χαμηλά τον πήχη για θετικές εξελίξεις αύριο, εν αναμονή πλέον πιο... γενναίων προσφορών, πιθανότατα και “πακέτων” με κομμάτια της ΔΕΗ.
Βέβαια, αν συμβεί κάτι τέτοιο και η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιήσει το σχέδιό της για πώληση και υδροηλεκτρικών, με δεδομένο το ενδιαφέρον πολύ μεγάλου μεγέθους διεθνών εταιρειών από τον πρώτο κιόλας διαγωνισμό για τις λιγνιτικές μονάδες, δεν είναι βέβαιο ότι θα αντέξουν οι εγχώριοι παίκτες τον... ανταγωνισμό.
Το σοβαρότερο, ωστόσο, θέμα ως προς τα υδροηλεκτρικά είναι, εκτός από την επιλογή των μονάδων, και οι χειρισμοί των ιδιωτών εφόσον παραχωρηθούν. Για παράδειγμα, τι θα συμβεί με την παραχώρηση φραγμάτων των οποίων οι ταμιευτήρες περιέχουν νερό, που αποτελεί δημόσιο αγαθό, ενώ εξυπηρετούν συγχρόνως την άρδευση αγροτικών εκτάσεων και την ύδρευση οικισμών; LEFT.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου