Εκτεταμένη επιχείρηση τρομοκράτησης των πολιτών μέσω εισαγγελέων και αστυνομικών οργάνων καταγγέλλει η Επιτροπή Συνταγματικών Δικαιωμάτων Μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με αφορμή την αναίτια και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ εις βάρος διαδηλωτών και την προσαγωγή δικηγόρων στη ΓΑΔΑ κατά το συλλαλητήριο
της 9ης Ιανουαρίου.
Οπως τονίζει η Επιτροπή, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς ενημερώθηκε την ίδια ημέρα για τις παράνομες πράξεις των αστυνομικών οργάνων (τυφλή βία, ρίψη χημικών, παράνομες συλλήψεις) αλλά δεν έπραξε τίποτε για την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας και την άμεση απελευθέρωση των αδίκως συλληφθέντων δικηγόρων και πολιτών.
Κρατος και "ανεξαρτητες" αρχες...
συμβαδιζουν παντα μαζι...
ΠΡΕΖΑ TV
16-1-2009
της 9ης Ιανουαρίου.
Οπως τονίζει η Επιτροπή, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς ενημερώθηκε την ίδια ημέρα για τις παράνομες πράξεις των αστυνομικών οργάνων (τυφλή βία, ρίψη χημικών, παράνομες συλλήψεις) αλλά δεν έπραξε τίποτε για την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας και την άμεση απελευθέρωση των αδίκως συλληφθέντων δικηγόρων και πολιτών.
Κρατος και "ανεξαρτητες" αρχες...
συμβαδιζουν παντα μαζι...
ΠΡΕΖΑ TV
16-1-2009
6 σχόλια:
Συμμορία Σανιδάδων. Αυτόν μέχρι πότε θα τον ανεχόμαστε: Μήπως υπάρχει πολύ νομιμότητα στην Ελλάδα:
ΒΡΕ ΘΑ ΤΡΩΤΕ ΤΟ ΓΑΜΗΣΙ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ
Οι Δολοφόνοι του Επαναστατικού Αγώνα
Ep-Ag-5
Νομίζουν ότι είναι ...επαναστάτες!!! Για ρωτήστε ρε αλήτες τους αληθινούς επαναστάτες αν κρύφτηκαν ποτέ. Από την επανάσταση μέχρι σήμερα έχουν πρόσωπο και όνομα και γιαυτό τους τιμάμε.
Αφού είστε επαναστάτες κατεβάστε τα όπλα και άντε στα κατεχόμενα να κατεβάσετε την σημαία όπως ο Σολομού που δολοφονήθηκε. Άντε πηγαίνετε να υπερασπιστείτε ιερά και τα όσια ....
ΕΙΣΤΕ ΑΛΗΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
και εμείς δεν προβάλουμε τις εκληματικές σας ενέργειες
http://www.corfunews.eu/
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΣΑΝΙΔΑ,ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΚΙΓΟΡΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΕ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ
ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΜΑΡΚΟΣ
Εμείς που είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σαν παιδιά...χωρίς Τσίπρες και indymedia να μας καθοδηγούν...
Το κείμενο κυκλοφορεί εδώ και μήνες, μην πω χρόνια, συνήθως με τον τίτλο "Για όσους έχουν γεννηθεί πριν το 1981". Θυμίζει σε όλα αυτά τα παιδιά που σήμερα βιάζονται να μεγαλώσουν, κάνοντας ότι κάνουν οι μεγάλοι καθοδηγητές τους, τι κάναμε κάποτε εμείς ως παιδιά. Απολαύστε το:
"Η τύχη... να μεγαλώσεις σαν παιδί.
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή, περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, μήλα, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή-τότε δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ και 131 καραγκιόζιδες να κάνουν προσφυγές για την προστασία του...κορμοράνου- παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»...
συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί..."
sanida koyfala erxetai kremala. kai oi evraioi sapounia
Δημοσίευση σχολίου