«Στην περιοχή του Ιστορικού Κέντρου υπάρχουν και κάτοικοι! Χιλιάδες οικογένειες, Ελλήνων και μεταναστών, που προσπαθούν να ζήσουν αξιοπρεπώς και είναι ξεχασμένες από όλους». Η οργή της κ. Βάσως Νικολακοπούλου, προέδρου του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου «Παναθήναια», στον οποίο συμμετέχουν κάτοικοι από τις γειτονιές του Κεραμεικού, του Μεταξουργείου και του Ψυρρή είναι συγκρατημένη, αλλά βαθιά. Η ελπίδα για την αναβάθμιση του κέντρου κρύβεται στη διαμαρτυρία, στην αντοχή, αλλά και τη δημιουργία αυτών των ανθρώπων. «Μετά τους Ολυμπιακούς άρχισε η ραγδαία υποβάθμιση της περιοχής. Σήμερα ζούμε μαζί με τα τρωκτικά, που έχουν πολλαπλασιαστεί λόγω των απίστευτα ανθυγιεινών συνθηκών», μας λέει.
«Στον δρόμο δεν μπορούμε πια να κυκλοφορήσουμε, λόγω της κυριαρχίας των αδίστακτων, που έχουν κάνει όργανα τους δυστυχείς μετανάστες», τονίζει η κ. Νικολακοπούλου. «Δεν ρίχνω την ευθύνη στους μετανάστες. Υπάρχουν μετανάστες και στον σύλλογό μας. Το πρόβλημα είναι με αυτούς που τους αφήνουν σε αυτή την τραγική κατάσταση, μέσα στη γειτονιά μας, παραδίνοντάς τους στους έμπορους της απελπισίας».
Οι κάτοικοι του Ιστορικού Κέντρου αισθάνονται ξεχασμένοι από την πολιτική και δημοτική εξουσία. «Καλά, δεν υπάρχουν κονδύλια για ένα ΚΑΠΗ; Για μια λέσχη φιλίας; Για κάποιον αθλητικό χώρο για τα παιδιά μας; Ούτε παιδική χαρά δεν υπάρχει στη γειτονιά μας. Υπήρχε μία στην πλατεία Κουμουνδούρου, αλλά λόγω ανακαίνισης την πήραν και δεν την επέστρεψαν! Ούτε παγκάκια δεν υπάρχουν στην ανακαινισμένη πλατεία! Αν και υπάρχουν δύο παιδικοί σταθμοί και δύο δημοτικά σχολεία, δεν έχουμε γυμνάσιο - λύκειο και τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σε άλλες συνοικίες», σημειώνει η κ. Νικολακοπούλου. «Εχουμε στείλει ένα σωρό υπομνήματα στον Δήμο Αθηναίων. Η απάντηση είναι μονίμως ότι η επιστολή μας… διαβιβάστηκε στον αρμόδιο αντιδήμαρχο. Οσο για τον δήμαρχο, δεν έχουμε μπορέσει ακόμα να τον συναντήσουμε…».
Σαν τη μεγαλύτερη άρνηση της πολιτικής, την πιο εκκωφαντική άρνηση των αρμόδιων πολιτικών αρχών να παρέμβουν, χαρακτηρίζει τη στάση της Πολιτείας την τελευταία πενταετία, ο κ. Προκόπης Δούκας, μέλος της Κίνησης Ενεργών Πολιτών και Συλλόγων για τη σωτηρία του Ιστορικού Κέντρου. Στο υπόμνημα της Κίνησης που υποβλήθηκε στη Bουλή σημειώνεται ότι «εύλογα τίθεται το ερώτημα, εάν αποτελεί πολιτική επιλογή το Ιστορικό Κέντρο της πρωτεύουσας να μετατραπεί σε υπαίθριο τεκέ και χώρο μαζικής εναπόθεσης των πάσης φύσεως “αποβλήτων’’ αυτής της πόλης».
«Το κρίσιμο θέμα είναι η πολιτική βούληση για την εκπόνηση ενός συνολικού σχεδίου για την ανασυγκρότηση του κέντρου», τονίζει ο κ. Δούκας. «Η λύση δεν μπορεί να είναι αστυνομική, απλά γιατί το πρόβλημα πηγαίνει παρακάτω». Ο κ. Δούκας τονίζει ότι «η Πολιτεία πρέπει να ξεριζώσει τα οργανωμένα κυκλώματα που βγάζουν εκατομμύρια, εκμεταλλευόμενα και τους μετανάστες. Το κύκλωμα του παραεμπορίου, των ναρκωτικών, της πορνείας και των μαζικών υπνωτηρίων σε άθλιες συνθήκες».
Η Κίνηση φοβάται ότι «η υποβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου έχει αγγίξει τα όρια μιας σχεδόν μη αναστρέψιμης πραγματικότητας», στην κατεύθυνση της γκετοποίησης. Παρ’ όλα αυτά τα μέλη της πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες. «Ζητούμε να δημιουργηθεί άμεσα συντονιστικό όργανο υψηλού πολιτικού κύρους και δυνατοτήτων που θα καθορίσει την πολιτική και το πρόγραμμα για το Ιστορικό Κέντρο», λέει ο κ. Δούκας. Ας σημειωθεί ότι επικεφαλής ενός ανάλογου οργάνου για το Παρίσι έχει τεθεί ο πρόεδρος Σαρκοζί.
Η Κίνηση έχει μια σειρά από προτάσεις που αξίζει να συζητηθούν: Καθορισμός των χρήσεων γης και αντιμετώπιση της παράνομης λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αποκατάσταση των διατηρητέων κτιρίων και αγορά από το Δημόσιο και την Αυτοδιοίκηση. Καταπολέμηση κάθε είδους ανομίας. Κίνητρα στις μικρές εμπορικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία των σημαντικών πολιτιστικών πόλων (Εθνικό Θέατρο, άλλα θέατρα, Αρχαιολογικό Μουσείο, κ.λπ.) και των ξενοδοχείων. Κυκλοφοριακή μελέτη κ.λπ.
Εκτός του γνωστού παραδείγματος της Βαρκελώνης, πολύ ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της κεντρικής συνοικίας του Δυτικού Βερολίνου, του Κρόιτσμπεργκ, μιας περιοχής που σε μεγάλο βαθμό κατοικούνταν από Τούρκους μετανάστες. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 προωθήθηκε ένα σχέδιο ριζικής ανάπλασης, με εκτεταμένες κατεδαφίσεις, η οποία τελικά όμως οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων, της ανόδου των τιμών κατασκευής και της έλλειψης κρατικών πιστώσεων. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται η λογική της ήπιας «και βήμα με βήμα» ανάπλασης, πάντα σε συνεργασία με τους κατοίκους, με στόχο την κάλυψη των αναγκών τους, τη διατήρηση του πολεοδομικού ιστού και της κοινωνικής συνοχής. Πετυχημένη ήταν και η παρέμβαση στη βελγική πόλη Μπριζ, όπου ενισχύθηκε η κατοίκηση του κέντρου, διαφυλάχθηκε ο παραδοσιακός χαρακτήρας των κτιρίων (με αυστηρό οικοδομικό κανονισμό), χωρίς να απαγορεύονται σύγχρονα αρχιτεκτονικά στοιχεία και ενισχύθηκε η κίνηση των πεζών, δίνοντας στα αυτοκίνητα μια περιφερειακή κυκλοφορία.
ΠΡΕΖΑ TV
31-1-2010
«Στον δρόμο δεν μπορούμε πια να κυκλοφορήσουμε, λόγω της κυριαρχίας των αδίστακτων, που έχουν κάνει όργανα τους δυστυχείς μετανάστες», τονίζει η κ. Νικολακοπούλου. «Δεν ρίχνω την ευθύνη στους μετανάστες. Υπάρχουν μετανάστες και στον σύλλογό μας. Το πρόβλημα είναι με αυτούς που τους αφήνουν σε αυτή την τραγική κατάσταση, μέσα στη γειτονιά μας, παραδίνοντάς τους στους έμπορους της απελπισίας».
Οι κάτοικοι του Ιστορικού Κέντρου αισθάνονται ξεχασμένοι από την πολιτική και δημοτική εξουσία. «Καλά, δεν υπάρχουν κονδύλια για ένα ΚΑΠΗ; Για μια λέσχη φιλίας; Για κάποιον αθλητικό χώρο για τα παιδιά μας; Ούτε παιδική χαρά δεν υπάρχει στη γειτονιά μας. Υπήρχε μία στην πλατεία Κουμουνδούρου, αλλά λόγω ανακαίνισης την πήραν και δεν την επέστρεψαν! Ούτε παγκάκια δεν υπάρχουν στην ανακαινισμένη πλατεία! Αν και υπάρχουν δύο παιδικοί σταθμοί και δύο δημοτικά σχολεία, δεν έχουμε γυμνάσιο - λύκειο και τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σε άλλες συνοικίες», σημειώνει η κ. Νικολακοπούλου. «Εχουμε στείλει ένα σωρό υπομνήματα στον Δήμο Αθηναίων. Η απάντηση είναι μονίμως ότι η επιστολή μας… διαβιβάστηκε στον αρμόδιο αντιδήμαρχο. Οσο για τον δήμαρχο, δεν έχουμε μπορέσει ακόμα να τον συναντήσουμε…».
Σαν τη μεγαλύτερη άρνηση της πολιτικής, την πιο εκκωφαντική άρνηση των αρμόδιων πολιτικών αρχών να παρέμβουν, χαρακτηρίζει τη στάση της Πολιτείας την τελευταία πενταετία, ο κ. Προκόπης Δούκας, μέλος της Κίνησης Ενεργών Πολιτών και Συλλόγων για τη σωτηρία του Ιστορικού Κέντρου. Στο υπόμνημα της Κίνησης που υποβλήθηκε στη Bουλή σημειώνεται ότι «εύλογα τίθεται το ερώτημα, εάν αποτελεί πολιτική επιλογή το Ιστορικό Κέντρο της πρωτεύουσας να μετατραπεί σε υπαίθριο τεκέ και χώρο μαζικής εναπόθεσης των πάσης φύσεως “αποβλήτων’’ αυτής της πόλης».
«Το κρίσιμο θέμα είναι η πολιτική βούληση για την εκπόνηση ενός συνολικού σχεδίου για την ανασυγκρότηση του κέντρου», τονίζει ο κ. Δούκας. «Η λύση δεν μπορεί να είναι αστυνομική, απλά γιατί το πρόβλημα πηγαίνει παρακάτω». Ο κ. Δούκας τονίζει ότι «η Πολιτεία πρέπει να ξεριζώσει τα οργανωμένα κυκλώματα που βγάζουν εκατομμύρια, εκμεταλλευόμενα και τους μετανάστες. Το κύκλωμα του παραεμπορίου, των ναρκωτικών, της πορνείας και των μαζικών υπνωτηρίων σε άθλιες συνθήκες».
Η Κίνηση φοβάται ότι «η υποβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου έχει αγγίξει τα όρια μιας σχεδόν μη αναστρέψιμης πραγματικότητας», στην κατεύθυνση της γκετοποίησης. Παρ’ όλα αυτά τα μέλη της πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες. «Ζητούμε να δημιουργηθεί άμεσα συντονιστικό όργανο υψηλού πολιτικού κύρους και δυνατοτήτων που θα καθορίσει την πολιτική και το πρόγραμμα για το Ιστορικό Κέντρο», λέει ο κ. Δούκας. Ας σημειωθεί ότι επικεφαλής ενός ανάλογου οργάνου για το Παρίσι έχει τεθεί ο πρόεδρος Σαρκοζί.
Η Κίνηση έχει μια σειρά από προτάσεις που αξίζει να συζητηθούν: Καθορισμός των χρήσεων γης και αντιμετώπιση της παράνομης λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αποκατάσταση των διατηρητέων κτιρίων και αγορά από το Δημόσιο και την Αυτοδιοίκηση. Καταπολέμηση κάθε είδους ανομίας. Κίνητρα στις μικρές εμπορικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία των σημαντικών πολιτιστικών πόλων (Εθνικό Θέατρο, άλλα θέατρα, Αρχαιολογικό Μουσείο, κ.λπ.) και των ξενοδοχείων. Κυκλοφοριακή μελέτη κ.λπ.
Εκτός του γνωστού παραδείγματος της Βαρκελώνης, πολύ ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της κεντρικής συνοικίας του Δυτικού Βερολίνου, του Κρόιτσμπεργκ, μιας περιοχής που σε μεγάλο βαθμό κατοικούνταν από Τούρκους μετανάστες. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 προωθήθηκε ένα σχέδιο ριζικής ανάπλασης, με εκτεταμένες κατεδαφίσεις, η οποία τελικά όμως οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων, της ανόδου των τιμών κατασκευής και της έλλειψης κρατικών πιστώσεων. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται η λογική της ήπιας «και βήμα με βήμα» ανάπλασης, πάντα σε συνεργασία με τους κατοίκους, με στόχο την κάλυψη των αναγκών τους, τη διατήρηση του πολεοδομικού ιστού και της κοινωνικής συνοχής. Πετυχημένη ήταν και η παρέμβαση στη βελγική πόλη Μπριζ, όπου ενισχύθηκε η κατοίκηση του κέντρου, διαφυλάχθηκε ο παραδοσιακός χαρακτήρας των κτιρίων (με αυστηρό οικοδομικό κανονισμό), χωρίς να απαγορεύονται σύγχρονα αρχιτεκτονικά στοιχεία και ενισχύθηκε η κίνηση των πεζών, δίνοντας στα αυτοκίνητα μια περιφερειακή κυκλοφορία.
ΠΡΕΖΑ TV
31-1-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου