Είκοσι πέντε χρόνια µετά τοδυστύχηµα του Τσερνόµπιλ, υπάρχει ακόµη µια εστία πυρηνικής απειλής εντός τηςσαρκοφάγου. Ο θάνατοςενός πυρηνικού αντιδραστήρα είναι αργός, λένε οι επιστήµονες.Εχει αρχή, όχι όµως και τέλος.
Δώδεκα φορές τονµήνα – οι γιατροί δεν επιτρέπουν ούτε µία παραπάνω –ο Σεργκέι Κράσικοφ παίρνει το τρένο καιπηγαίνει στη δουλειά του, δηλαδή στη σαρκοφάγο που περιβάλλει τον αντιδραστήρα νούµερο 4 στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόµπιλ. Δουλειά του είναι να βγάζει το ραδιενεργό υγρό που συγκεντρώνεται µέσα στονκατεστραµµένο αντιδραστήρα, κάτι που συµβαίνει ότανβρέχει. Η σαρκοφάγος κατασκευάστηκε πριν από 25 χρόνια εν µέσω πανικού και τώρα είναι γεµάτη ρωγµές.
Το νερό πρέπει ναβγαίνει από εκεί γιανα µη φτάσει βαθιά µέσαστον αντιδραστήρα, όπου βρίσκονται περίπου 200 τόνοι λειωµένο πυρηνικό καύσιµο, σκουπίδια που κάηκαν και, σε ένα σηµείο, µορφοποιήθηκαν σεσχήµα που θυµίζει πόδι ελέφαντα. Αυτή η µάζα παραµένει ραδιενεργή και οιεπιστήµονες δεν µπορούν να την προσεγγίσουν. Πριν από χρόνια, ότανκατάφεραν να τοποθετήσουνόργανα µέτρησης, κατέγραψαν ως και 10.000 ρεµ ανά ώρα, δηλαδή 2.000 φορές το ετήσιοόριο που συνιστάται στους εργάτες της πυρηνικήςβιοµηχανίας. Με άλλα λόγια,πρόκειται για ένα πυρηνικό τέρας. Ο κ. Κράσικοφ ανέλαβε αυτή τη δουλειά πριν από 8 χρόνια και αναµένεται να µείνει µέχρι να συνταξιοδοτηθεί. Τότε προφανώς θα παραδώσει σε κάποιον άλλον, ο οποίοςπιστεύεται ότι επίσης θαφύγει από εκεί συνταξιοδοτούµενος. Οτανο κ. Κράσικοφρωτήθηκε πόσο θα συνεχιστεί αυτό, ανασήκωσε τους ώµους. «Εκατό χρόνια; Ισως σε αυτό το διάστηµα να εφεύρουν κάτι».
Ο θάνατος ενός αντιδραστήρα αρχίζει µε αυτό που παρακολουθεί ο κόσµος να συµβαίνει τώρα στην Ιαπωνία. Δεν έχει όµως τέλος. Παρότι κάποια ραδιενεργά υλικάαποσυντίθενται εύκολα, άλλα όπως το καίσιο και το στρόντιο αργούν. Οι επιστήµονες υπολογίζουν ότι η περιοχή που επλήγη – πουσύµφωνα µε το ουκρανικό κοινοβούλιο φτάνει τα 38.400 τετραγωνικά χλµ., όση περίπου η Ελβετία – θα υφίσταται τις επιπτώσεις της µόλυνσης για περισσότερο από 300 χρόνια. Είναι κάτι πουθα ήθελαν πολύ να µην γνωρίζουν, να µη συµβαίνει. Για πολλούς λόγους.Ενας λόγος είναι οικονοµικός: από τον Ιανουάριο, οι περισσότεροι από τους 3.400 εργαζοµένους στον Σταθµό Ατοµικής Ενέργειας Τσερνόµπιλ δενέχουν πάρει ολόκληρους τους µισθούς τους.Ο Βολοντίµιρ Ουντοβιτσένκο, δήµαρχος του Σλάβουτιχ, όπου ζουν οι περισσότεροι εργάτες, πήγε στη Βουλή και ζήτησε 2,5 εκατ. ευρώ για να τους πληρώσει. Δεν είχε άλλη λύση. «Πιστεύουν ότι το Τσερνόµπιλδεν υπάρχει.Οµως, υπάρχει.
Οπως και αυτοί οι 200 τόνοιλειωµένου πυρηνικού καυσίµου».
Στην πόλη Πριπιάτ, όπου ζούσαν οι περισσότεροι εργάτες του εργοστασίου,σε απόσταση 3 χλµ. από τον αντιδραστήρα, δεν υπάρχει πια ζωή. Μια πόλη-φάντασµα έµεινε εκεί όπου κάποτε ζούσαν 50.000
άνθρωποι και σήµεραγίνεται φιλοξενεί άγριαζώα, από αγριόχοιρους µέχρι λύκους και αλεπούδες. «Σε 20 χρόνια θα έχει γίνει δάσος», λέει ο Αντον Γιουκιµένκο, που ηγείται αποστολών στη νεκρή ζώνη.
Σε ακτίνα 28 χλµ. από τον αντιδραστήρα νούµερο 4, «η είσοδος στο κοινό απαγορεύεται», ενώ στο σηµείο ελέγχου που οδηγεί στη ζώνη αποκλεισµού υπάρχει ένα µικρόάγαλµα της Παρθένου και µια πινακίδα όπου καταγράφονται οι ποσότητες καισίου και στροντίου που βρέθηκαν στα µανιτάρια, τα ψάρια και τα άγρια θηράµατα. Στο κέντρο βρίσκεται η σαρκοφάγος. Οι πλευρές της είναι άνισες µε ραβδώσεις που προκάλεσε η σκουριά.Από τις αρχέςτης δεκαετίας του 1990 ουκρανοί αξιωµατούχοι θέλουν να την αντικαταστήσουν. Μέχρι στιγµής, όµως, το σχέδιο παραµένει στα χαρτιά.
Το Νέο ΑσφαλέςΠερίβληµα, όπως τοονοµάζουν, είναι από ατσάλι και έχει ύψος σχεδόν 92 µέτρα. Εκεί θέλουν να κλειδώσουν για τα επόµενα 100 χρόνια τον αντιδραστήρα. Το κόστος αναµένεται να φτάσει το 1 δισ. ευρώ και το µεγαλύτερο µέρος του ποσούαναµένεται ότι θα καταβληθεί από τιςδωρήτριες χώρες. Στηδιάσκεψη που συγκλήθηκε πρόσφατα στο Κίεβο µε αφορµή τησυµπλήρωση των 25ετών από την καταστροφή του Τσερνόµπιλ, οι ηγέτες της Οµάδας των 8 (Γαλλία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ρωσία, Γερµανία, Ιαπωνία, Ιταλία και Καναδάς), η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι διεθνείς οργανισµοί δεσµεύτηκαν για τη διάθεση του µισού ποσού, περίπου 550 εκατ. ευρώ.
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΊΕΣ. Το ρολόι του Τσερνόµπιλ όµως δεν µπορεί να περιµένει... Τα χιόνια που άφησε ο χειµώνας στην Ουκρανία λειώνουν και αν περάσει το νερό στον αντιδραστήρα οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες, προειδοποιεί ο Στέφαν Ρόµπινσον, πυρηνικός φυσικός από την περιβαλλοντική οργάνωση Green Cross Switzerland.
Ακόµη και αν κατασκευαστεί το νέο περίβληµα, ο κ. Κράσικοφ αµφιβάλλει ότι αυτό θααποτελέσει τον «τάφο» του τροµακτικού αντιδραστήρα. «Κανείς δεν ξέρει τι να κάνει µε το περιεχόµενό του», λέει.«Θα έχει αρκετή δουλειά λοιπόν και για τα παιδιά και για τα εγγόνια µου».
ΠΡΕΖΑ TV
26-4-2011
Δώδεκα φορές τονµήνα – οι γιατροί δεν επιτρέπουν ούτε µία παραπάνω –ο Σεργκέι Κράσικοφ παίρνει το τρένο καιπηγαίνει στη δουλειά του, δηλαδή στη σαρκοφάγο που περιβάλλει τον αντιδραστήρα νούµερο 4 στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόµπιλ. Δουλειά του είναι να βγάζει το ραδιενεργό υγρό που συγκεντρώνεται µέσα στονκατεστραµµένο αντιδραστήρα, κάτι που συµβαίνει ότανβρέχει. Η σαρκοφάγος κατασκευάστηκε πριν από 25 χρόνια εν µέσω πανικού και τώρα είναι γεµάτη ρωγµές.
Το νερό πρέπει ναβγαίνει από εκεί γιανα µη φτάσει βαθιά µέσαστον αντιδραστήρα, όπου βρίσκονται περίπου 200 τόνοι λειωµένο πυρηνικό καύσιµο, σκουπίδια που κάηκαν και, σε ένα σηµείο, µορφοποιήθηκαν σεσχήµα που θυµίζει πόδι ελέφαντα. Αυτή η µάζα παραµένει ραδιενεργή και οιεπιστήµονες δεν µπορούν να την προσεγγίσουν. Πριν από χρόνια, ότανκατάφεραν να τοποθετήσουνόργανα µέτρησης, κατέγραψαν ως και 10.000 ρεµ ανά ώρα, δηλαδή 2.000 φορές το ετήσιοόριο που συνιστάται στους εργάτες της πυρηνικήςβιοµηχανίας. Με άλλα λόγια,πρόκειται για ένα πυρηνικό τέρας. Ο κ. Κράσικοφ ανέλαβε αυτή τη δουλειά πριν από 8 χρόνια και αναµένεται να µείνει µέχρι να συνταξιοδοτηθεί. Τότε προφανώς θα παραδώσει σε κάποιον άλλον, ο οποίοςπιστεύεται ότι επίσης θαφύγει από εκεί συνταξιοδοτούµενος. Οτανο κ. Κράσικοφρωτήθηκε πόσο θα συνεχιστεί αυτό, ανασήκωσε τους ώµους. «Εκατό χρόνια; Ισως σε αυτό το διάστηµα να εφεύρουν κάτι».
Ο θάνατος ενός αντιδραστήρα αρχίζει µε αυτό που παρακολουθεί ο κόσµος να συµβαίνει τώρα στην Ιαπωνία. Δεν έχει όµως τέλος. Παρότι κάποια ραδιενεργά υλικάαποσυντίθενται εύκολα, άλλα όπως το καίσιο και το στρόντιο αργούν. Οι επιστήµονες υπολογίζουν ότι η περιοχή που επλήγη – πουσύµφωνα µε το ουκρανικό κοινοβούλιο φτάνει τα 38.400 τετραγωνικά χλµ., όση περίπου η Ελβετία – θα υφίσταται τις επιπτώσεις της µόλυνσης για περισσότερο από 300 χρόνια. Είναι κάτι πουθα ήθελαν πολύ να µην γνωρίζουν, να µη συµβαίνει. Για πολλούς λόγους.Ενας λόγος είναι οικονοµικός: από τον Ιανουάριο, οι περισσότεροι από τους 3.400 εργαζοµένους στον Σταθµό Ατοµικής Ενέργειας Τσερνόµπιλ δενέχουν πάρει ολόκληρους τους µισθούς τους.Ο Βολοντίµιρ Ουντοβιτσένκο, δήµαρχος του Σλάβουτιχ, όπου ζουν οι περισσότεροι εργάτες, πήγε στη Βουλή και ζήτησε 2,5 εκατ. ευρώ για να τους πληρώσει. Δεν είχε άλλη λύση. «Πιστεύουν ότι το Τσερνόµπιλδεν υπάρχει.Οµως, υπάρχει.
Οπως και αυτοί οι 200 τόνοιλειωµένου πυρηνικού καυσίµου».
Στην πόλη Πριπιάτ, όπου ζούσαν οι περισσότεροι εργάτες του εργοστασίου,σε απόσταση 3 χλµ. από τον αντιδραστήρα, δεν υπάρχει πια ζωή. Μια πόλη-φάντασµα έµεινε εκεί όπου κάποτε ζούσαν 50.000
άνθρωποι και σήµεραγίνεται φιλοξενεί άγριαζώα, από αγριόχοιρους µέχρι λύκους και αλεπούδες. «Σε 20 χρόνια θα έχει γίνει δάσος», λέει ο Αντον Γιουκιµένκο, που ηγείται αποστολών στη νεκρή ζώνη.
Σε ακτίνα 28 χλµ. από τον αντιδραστήρα νούµερο 4, «η είσοδος στο κοινό απαγορεύεται», ενώ στο σηµείο ελέγχου που οδηγεί στη ζώνη αποκλεισµού υπάρχει ένα µικρόάγαλµα της Παρθένου και µια πινακίδα όπου καταγράφονται οι ποσότητες καισίου και στροντίου που βρέθηκαν στα µανιτάρια, τα ψάρια και τα άγρια θηράµατα. Στο κέντρο βρίσκεται η σαρκοφάγος. Οι πλευρές της είναι άνισες µε ραβδώσεις που προκάλεσε η σκουριά.Από τις αρχέςτης δεκαετίας του 1990 ουκρανοί αξιωµατούχοι θέλουν να την αντικαταστήσουν. Μέχρι στιγµής, όµως, το σχέδιο παραµένει στα χαρτιά.
Το Νέο ΑσφαλέςΠερίβληµα, όπως τοονοµάζουν, είναι από ατσάλι και έχει ύψος σχεδόν 92 µέτρα. Εκεί θέλουν να κλειδώσουν για τα επόµενα 100 χρόνια τον αντιδραστήρα. Το κόστος αναµένεται να φτάσει το 1 δισ. ευρώ και το µεγαλύτερο µέρος του ποσούαναµένεται ότι θα καταβληθεί από τιςδωρήτριες χώρες. Στηδιάσκεψη που συγκλήθηκε πρόσφατα στο Κίεβο µε αφορµή τησυµπλήρωση των 25ετών από την καταστροφή του Τσερνόµπιλ, οι ηγέτες της Οµάδας των 8 (Γαλλία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ρωσία, Γερµανία, Ιαπωνία, Ιταλία και Καναδάς), η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι διεθνείς οργανισµοί δεσµεύτηκαν για τη διάθεση του µισού ποσού, περίπου 550 εκατ. ευρώ.
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΊΕΣ. Το ρολόι του Τσερνόµπιλ όµως δεν µπορεί να περιµένει... Τα χιόνια που άφησε ο χειµώνας στην Ουκρανία λειώνουν και αν περάσει το νερό στον αντιδραστήρα οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες, προειδοποιεί ο Στέφαν Ρόµπινσον, πυρηνικός φυσικός από την περιβαλλοντική οργάνωση Green Cross Switzerland.
Ακόµη και αν κατασκευαστεί το νέο περίβληµα, ο κ. Κράσικοφ αµφιβάλλει ότι αυτό θααποτελέσει τον «τάφο» του τροµακτικού αντιδραστήρα. «Κανείς δεν ξέρει τι να κάνει µε το περιεχόµενό του», λέει.«Θα έχει αρκετή δουλειά λοιπόν και για τα παιδιά και για τα εγγόνια µου».
ΠΡΕΖΑ TV
26-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου