Αυτό που εκτόξευσε το μέχρι προ τινος γκρουπούσκουλο στο 19% του εκλογικού σώματος ήταν ο ευρωσκεπτικισμός του και κυρίως η άρνησή του να καταβάλει η Φιλανδία το μερίδιό της για το μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ε.Ε. με μεγάλο χρέος
«Τις φιλανδέζικες αγελάδες πρέπει να τις αρμέγουμε στη Φιλανδία και το γάλα τους να μην το στέλνουμε για φιλανθρωπικούς σκοπούς έξω από τα σύνορα της χώρας». Αυτό είναι το βασικό πιστεύω των «Αληθινών Φιλανδών», του ακραίου εθνικιστικού κόμματος που απειλεί με τρικλοποδιά τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Οσο για το εντυπωσιακό τους ποσοστό - τρίτη δύναμη με απειροελάχιστη διαφορά από τα δυο πρώτα κόμματα, το συντηρητικό και το σοσιαλδημοκρατικό - ο ηγέτης τους, Τίμο Σόινι, το ερμηνεύει ως «το δημοψήφισμα για το ευρώ που δεν έγινε ποτέ στη Φιλανδία».
Ομως η ραγδαία άνοδος των φιλανδών εθνικιστών, που μέσα σε τέσσερα χρόνια εξελίχθηκαν από γκρουπούσκουλο σε πρωταγωνιστικό και ρυθμιστικό παράγοντα, δεν επιφέρει, απλώς, τριγμούς στην Ευρώπη. Απηχεί και μια γενικότερη ευρωπαϊκή τάση απαξίωσης των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων και ενίσχυσης των ακραίων, λαϊκίστικων δυνάμεων. Από τη Γαλλία ώς τη Σουηδία κι από την Ολλανδία ώς την Αυστρία, οι ακραίοι κερδίζουν διαρκώς έδαφος. Πέρυσι, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών πήρε 5,7% και μπήκε πρώτη φορά στη Βουλή. Στη Δανία, το ξενοφοβικό Κόμμα του Λαού αποτελεί την τρίτη σημαντικότερη πολιτική δύναμη της χώρας. Το ίδιο ισχύει και στην Ολλανδία με το Κόμμα της Ελευθερίας του Χέερτ Βίλντερς ή στην Αυστρία, όπου το παλαίμαχο Κόμμα της Ελευθερίας (και αυτό) ανταγωνίζεται σε δημοτικότητα Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες. Στην Ιταλία, η εθνικιστική Λέγκα του Βορρά αποτελεί τον βασικό εταίρο της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι. Στην Ελβετία, το δεξιό ξενοφοβικό Κόμμα του Λαού (δεύτερη συνωνυμία), το οποίο υποκίνησε πριν από δύο χρόνια το δημοψήφισμα σχετικά με την ανέγερση των μιναρέδων, είναι το ισχυρότερο κόμμα στη Βουλή. Οσο για τη Γαλλία, όλα δείχνουν ότι η Μαρίν Λεπέν, η κόρη του Ζαν Μαρί, ήρθε για να μείνει.
Παρά τις επιμέρους διαφορές τους, όλα αυτά τα ακροδεξιά, εθνικιστικά, ξενοφοβικά κόμματα ή όπως αλλιώς κι αν θέλει να τα βαφτίσει κανείς, εκτός από τις ίδιες, συχνά, ονομασίες, συνδέονται και με άλλους κοινούς παρονομαστές: εσωστρέφεια, ξενοφοβία, ευρωσκεπτικισμό ή ευρωφοβία. Χαρακτηριστικό της ιδεολογικής τους συγγένειας είναι ότι η Μαρίν Λεπέν, η οποία τάσσεται κατά του ευρώ, ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συγχαρούν τους «Αληθινούς Φιλανδούς».
«Πρόσφατα, σε άρθρο του στους "Financial Times", ο Πίτερ Σπίγκελ έθετε το ερώτημα μήπως βλέπουμε την ανάδυση ενός ευρωπαϊκού "Κόμματος του Τσαγιού" κατά τα αμερικανικά πρότυπα», έγραφε στο μπλογκ του ο δημοσιογράφος του BBC Γκάβιν Χιούιτ, ειδικός σε ευρωπαϊκά θέματα. «Υπάρχει σίγουρα μια έντονη αίσθηση αποξένωσης και δυσαρέσκειας», συνεχίζει ο Χιούιτ. «Ενας βασικός παράγοντας είναι η μετανάστευση, η οποία προκαλεί τριγμούς στις κυβερνήσεις. Οι άνεργοι στην Ε.Ε. ήδη ξεπερνούν τα 24 εκατομμύρια και δεν υπάρχει διάθεση για υποδοχή νέων μεταναστών. Εξίσου σημαντική είναι και η ανεργία. Σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία γίνεται λόγος για μια "χαμένη γενιά" που δεν μπορεί να βρει δουλειά. Ολοένα περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι ίσως σε λίγο στην Ευρώπη να μην υπάρχει πια ανάπτυξη».
Οι Φιλανδοί μπορεί να μη βρίσκονται στην ίδια δεινή κατάσταση με τους Ισπανούς ή τους Ελληνες, νιώθουν όμως και αυτοί τους τριγμούς της οικονομικής κρίσης. Η ανεργία έχει φτάσει στο 8,6% και εκφράζονται φόβοι ότι θα αυξηθεί και άλλο. Πολύ πρόσφατα, η πρόεδρος της χώρας, Τάρια Χαλόνεν, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το άνοιγμα της ψαλίδας στις διαφορές του εισοδήματος σε μια χώρα που δεν γνώριζε σοβαρές κοινωνικές ανισότητες. Μέσα σε αυτό το κλίμα, έρχονται οι «Αληθινοί Φιλανδοί» για να φωνάξουν ότι είναι άδικο να πληρώνουν οι «νοικοκυραίοι» για να σωθούν οι «σπάταλοι» της Ευρώπης. Ή, για να υπολογίσουν, όπως ο πρώην πρωταθλητής Ευρώπης Γιούχα Βατάινεν και μέλος του κόμματος ότι «με τα λεφτά που δώσαμε στην Ελλάδα (1,4 δισ. ευρώ) θα μπορούσαμε να είχαμε χτίσει 20.000 κατοικίες». Ακόμα και αν δεν συμμετάσχουν τελικά στη νέα κυβέρνηση, οι «Αληθινοί Φιλανδοί» έχουν καταφέρει να μπολιάσουν με το λόγο τους και άλλα κόμματα, όπως τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι αμφισβητούν πλέον ανοιχτά το πακέτο στήριξης, τουλάχιστον έτσι όπως είναι δομημένο. Και φυσικά, τις απόψεις τους δεν τις συμμερίζονται μόνο οι ομοϊδεάτες τους ανά την Ευρώπη. Πόσο πραγματικά διαφέρουν οι κορόνες των φιλανδών εθνικιστών από την επίσημη γερμανική κυβερνητική προπαγάνδα για τους τεμπέληδες του Νότου που είναι ανάξιοι σωτηρίας;
Της ΚΟΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΕΖΑ TV
23-4-2011
«Τις φιλανδέζικες αγελάδες πρέπει να τις αρμέγουμε στη Φιλανδία και το γάλα τους να μην το στέλνουμε για φιλανθρωπικούς σκοπούς έξω από τα σύνορα της χώρας». Αυτό είναι το βασικό πιστεύω των «Αληθινών Φιλανδών», του ακραίου εθνικιστικού κόμματος που απειλεί με τρικλοποδιά τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Οσο για το εντυπωσιακό τους ποσοστό - τρίτη δύναμη με απειροελάχιστη διαφορά από τα δυο πρώτα κόμματα, το συντηρητικό και το σοσιαλδημοκρατικό - ο ηγέτης τους, Τίμο Σόινι, το ερμηνεύει ως «το δημοψήφισμα για το ευρώ που δεν έγινε ποτέ στη Φιλανδία».
Ομως η ραγδαία άνοδος των φιλανδών εθνικιστών, που μέσα σε τέσσερα χρόνια εξελίχθηκαν από γκρουπούσκουλο σε πρωταγωνιστικό και ρυθμιστικό παράγοντα, δεν επιφέρει, απλώς, τριγμούς στην Ευρώπη. Απηχεί και μια γενικότερη ευρωπαϊκή τάση απαξίωσης των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων και ενίσχυσης των ακραίων, λαϊκίστικων δυνάμεων. Από τη Γαλλία ώς τη Σουηδία κι από την Ολλανδία ώς την Αυστρία, οι ακραίοι κερδίζουν διαρκώς έδαφος. Πέρυσι, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών πήρε 5,7% και μπήκε πρώτη φορά στη Βουλή. Στη Δανία, το ξενοφοβικό Κόμμα του Λαού αποτελεί την τρίτη σημαντικότερη πολιτική δύναμη της χώρας. Το ίδιο ισχύει και στην Ολλανδία με το Κόμμα της Ελευθερίας του Χέερτ Βίλντερς ή στην Αυστρία, όπου το παλαίμαχο Κόμμα της Ελευθερίας (και αυτό) ανταγωνίζεται σε δημοτικότητα Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες. Στην Ιταλία, η εθνικιστική Λέγκα του Βορρά αποτελεί τον βασικό εταίρο της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι. Στην Ελβετία, το δεξιό ξενοφοβικό Κόμμα του Λαού (δεύτερη συνωνυμία), το οποίο υποκίνησε πριν από δύο χρόνια το δημοψήφισμα σχετικά με την ανέγερση των μιναρέδων, είναι το ισχυρότερο κόμμα στη Βουλή. Οσο για τη Γαλλία, όλα δείχνουν ότι η Μαρίν Λεπέν, η κόρη του Ζαν Μαρί, ήρθε για να μείνει.
Παρά τις επιμέρους διαφορές τους, όλα αυτά τα ακροδεξιά, εθνικιστικά, ξενοφοβικά κόμματα ή όπως αλλιώς κι αν θέλει να τα βαφτίσει κανείς, εκτός από τις ίδιες, συχνά, ονομασίες, συνδέονται και με άλλους κοινούς παρονομαστές: εσωστρέφεια, ξενοφοβία, ευρωσκεπτικισμό ή ευρωφοβία. Χαρακτηριστικό της ιδεολογικής τους συγγένειας είναι ότι η Μαρίν Λεπέν, η οποία τάσσεται κατά του ευρώ, ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συγχαρούν τους «Αληθινούς Φιλανδούς».
«Πρόσφατα, σε άρθρο του στους "Financial Times", ο Πίτερ Σπίγκελ έθετε το ερώτημα μήπως βλέπουμε την ανάδυση ενός ευρωπαϊκού "Κόμματος του Τσαγιού" κατά τα αμερικανικά πρότυπα», έγραφε στο μπλογκ του ο δημοσιογράφος του BBC Γκάβιν Χιούιτ, ειδικός σε ευρωπαϊκά θέματα. «Υπάρχει σίγουρα μια έντονη αίσθηση αποξένωσης και δυσαρέσκειας», συνεχίζει ο Χιούιτ. «Ενας βασικός παράγοντας είναι η μετανάστευση, η οποία προκαλεί τριγμούς στις κυβερνήσεις. Οι άνεργοι στην Ε.Ε. ήδη ξεπερνούν τα 24 εκατομμύρια και δεν υπάρχει διάθεση για υποδοχή νέων μεταναστών. Εξίσου σημαντική είναι και η ανεργία. Σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία γίνεται λόγος για μια "χαμένη γενιά" που δεν μπορεί να βρει δουλειά. Ολοένα περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι ίσως σε λίγο στην Ευρώπη να μην υπάρχει πια ανάπτυξη».
Οι Φιλανδοί μπορεί να μη βρίσκονται στην ίδια δεινή κατάσταση με τους Ισπανούς ή τους Ελληνες, νιώθουν όμως και αυτοί τους τριγμούς της οικονομικής κρίσης. Η ανεργία έχει φτάσει στο 8,6% και εκφράζονται φόβοι ότι θα αυξηθεί και άλλο. Πολύ πρόσφατα, η πρόεδρος της χώρας, Τάρια Χαλόνεν, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το άνοιγμα της ψαλίδας στις διαφορές του εισοδήματος σε μια χώρα που δεν γνώριζε σοβαρές κοινωνικές ανισότητες. Μέσα σε αυτό το κλίμα, έρχονται οι «Αληθινοί Φιλανδοί» για να φωνάξουν ότι είναι άδικο να πληρώνουν οι «νοικοκυραίοι» για να σωθούν οι «σπάταλοι» της Ευρώπης. Ή, για να υπολογίσουν, όπως ο πρώην πρωταθλητής Ευρώπης Γιούχα Βατάινεν και μέλος του κόμματος ότι «με τα λεφτά που δώσαμε στην Ελλάδα (1,4 δισ. ευρώ) θα μπορούσαμε να είχαμε χτίσει 20.000 κατοικίες». Ακόμα και αν δεν συμμετάσχουν τελικά στη νέα κυβέρνηση, οι «Αληθινοί Φιλανδοί» έχουν καταφέρει να μπολιάσουν με το λόγο τους και άλλα κόμματα, όπως τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι αμφισβητούν πλέον ανοιχτά το πακέτο στήριξης, τουλάχιστον έτσι όπως είναι δομημένο. Και φυσικά, τις απόψεις τους δεν τις συμμερίζονται μόνο οι ομοϊδεάτες τους ανά την Ευρώπη. Πόσο πραγματικά διαφέρουν οι κορόνες των φιλανδών εθνικιστών από την επίσημη γερμανική κυβερνητική προπαγάνδα για τους τεμπέληδες του Νότου που είναι ανάξιοι σωτηρίας;
Της ΚΟΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΕΖΑ TV
23-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου