Σάββατο, Απριλίου 23, 2011

ΚΟΝΤΡΑ ΙΤΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ Ε.Ε. ΛΟΓΩ ΤΗΣ «ΕΙΣΒΟΛΗΣ» ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΑΦΡΙΚΑΝΩΝ

Η τρίμηνη άδεια παραμονής που έδωσαν οι Ιταλοί σε πρόσφυγες από τη Β. Αφρική επιτρέποντάς τους τη μετακίνησή τους στην Ευρώπη άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην Ε.Ε. Η απόφαση της Ιταλίας να δώσει τρίμηνες άδειες παραμονής σε δεκάδες παράνομους μετανάστες από τη βόρεια Αφρική, επιτρέποντάς τους να ταξιδέψουν στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, παρ' ότι είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει στο παρελθόν και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Προκάλεσε έντονο διπλωματικό επεισόδιο με τη Γαλλία, εξαγρίωσε τη Γερμανία, δημιούργησε συμμάχους και εχθρούς και έφερε ξανά στην επιφάνεια ένα θέμα, που, παρ' ό,τι «καίει» την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς συνδέεται άμεσα με την άνοδο των ακροδεξιών σε όλο και περισσότερες χώρες της, αρνείται να το αντιμετωπίσει πραγματικά.



Η Ιταλία είναι ουσιαστικά η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που επέλεξε να καταφύγει σε μια επιθετική πολιτική για να επισημάνει μία ακόμη φορά στους Ευρωπαίους ότι εάν τα σαθρά εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. σπάσουν, το πρόβλημα δεν θα μείνει στο Νότο αλλά θα μεταφερθεί στην αυλή τους.

Η πρώτη αντίδραση στην κίνηση του ιταλού υπουργού Εσωτερικών και βουλευτή της Λέγκας του Βορρά Ρομπέρτο Μαρόνι, να «ταχυδρομήσει» τους μετανάστες στον προορισμό τους, ήρθε φυσικά από τη Γαλλία που απαγόρευσε τη διέλευση τρένων από τα γαλλοϊταλικά σύνορα. Αλλωστε οι 100 Τυνήσιοι που επέβαιναν σε αυτά, επρόκειτο να πάνε σε συγγενείς τους που ζουν στη Γαλλία λόγω των στενών σχέσεών της με την άλλοτε αποικία της.

Λίγες μέρες αργότερα η Ε.Ε. πήρε σαφή θέση υπέρ του Παρισιού, υποστηρίζοντας ότι έδρασε στο πλαίσιο των δικαιωμάτων του, τραβώντας ουσιαστικά το αφτί της Ρώμης για την απροσδόκητη αυτή κίνηση.

Ο βέλγος υπουργός για τη Μετανάστευση Μελισιόρ Βατλέ κατηγόρησε την Ιταλία ότι «καταπάτησε τους ευρωπαϊκούς κανόνες», ενώ και ο πρόεδρος της Ε.Ε. Χέρμαν Βαν Ρομπάι υποστήριξε ότι «φυσικά υπάρχει ο κίνδυνος της μετανάστευσης, όμως δεν πρέπει να υπερβάλλουμε».

Στη συνάντηση των ευρωπαίων υπουργών Εσωτερικών στο Λουξεμβούργο ωστόσο ο Ρομπέρτο Μαρόνι «έπαιξε ένα ακόμη χαρτί» δηλώνοντας πως εάν οι Ευρωπαίοι αγνοήσουν και αυτή τη φορά το αίτημα της χώρας του για κοινή στάση στο μεταναστευτικό ζήτημα, τότε «είναι καλύτερο να είσαι μόνος σου παρά με κακή παρέα».

Με εκατοντάδες βορειοαφρικανούς μετανάστες να περνούν καθημερινά στο έδαφος της Ιταλίας και της Μάλτας και εκατοντάδες άλλους στην Ισπανία και τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. παραμένουν ευάλωτα.

Στην παρούσα φάση, η Ιταλία προτίμησε να «εκμεταλλευτεί» τους 25 χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες που βρίσκονται ήδη στο νησί της Λαμπεντούζα από τις χώρες που σάρωσε η «αραβική άνοιξη», για να επαναφέρει το μεταναστευτικό στο τραπέζι των συνομιλιών ώστε να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους.

Ο ευρωπαίος επίτροπος Ζοζέ Μπαρόζο έθεσε ήδη ζήτημα αύξησης των κονδυλίων για ενίσχυση της Frontex σε περιπολίες στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ε.Ε., ενώ υποσχέθηκε οικονομική βοήθεια στην κυβέρνηση της Τυνησίας 140 εκατ. ευρώ περισσότερα από αυτά που είχαν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό για την περίοδο 2011-2013. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επανεξετάζει το ενδεχόμενο, κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες, να εγκρίνει τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων σε μετανάστες ώστε να ταξιδεύουν σε χώρες εντός της Συνθήκης Σένγκεν προκειμένου να εργαστούν.

Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι πως το κυρίαρχο θέμα στην ατζέντα της συνόδου κορυφής του Ιουνίου στις Βρυξέλλες θα είναι η μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε., με τον πρόεδρο Χέρμαν Βαν Ρομπάι να έχει ήδη ζητήσει από τους ευρωπαίους ηγέτες να είναι προετοιμασμένοι.

Παρ' όλα αυτά, οι Ευρωπαίοι δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για τη στάση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, με αρκετούς διπλωμάτες να κατηγορούν τον υπουργό Ρομπέρτο Μαρόνι ότι «χρησιμοποιεί του τυνήσιους μετανάστες για να ενισχύσει εκλογικά τη Λέγκα του Βορρά», η δύναμη της οποίας αυξάνεται ανησυχητικά τα τελευταία χρόνια.

Σε παρόμοια πολιτικά οφέλη φαίνεται ότι προσβλέπει και το ακροδεξιό κόμμα στη Γαλλία, με την ηγέτιδά του Μαριάν Λεπέν να δηλώνει ότι «η Γαλλία πρέπει να κλείσει τις πόρτες της στους μετανάστες και να αποχωρήσει από τη Συνθήκη του Σένγκεν».

Το επικίνδυνο ωστόσο είναι ότι τέτοιες ακραίες πολιτικές ακολουθούνται από συντηρητικές κυβερνήσεις όπως του Νικολά Σαρκοζί, που επανειλημμένα έχει εκφράσει τα έντονα αντι-μεταναστευτικά αισθήματά της, με τους σοσιαλιστές να την κατηγορούν ότι στιγματίζει μειονότητες όπως οι μετανάστες και ιδιαίτερα οι μουσουλμάνοι.

Στις 4 Ιουνίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εγκρίνει το ψήφισμα για την είσοδο της Βουλγαρίας στη συνθήκη του Σένγκεν, καθώς τεχνικά η χώρα φαίνεται να ανταποκρίνεται στα κριτήρια. Οπως όλα δείχνουν, Γαλλία και Γερμανία θα αφήσουν πίσω τις αντιρρήσεις που εξέφραζαν και θα δώσουν το πράσινο φως σε εκατομμύρια Βούλγαρους να μετακινούνται ακόμη πιο ελεύθερα εντός της Ε.Ε. Ανοικτό παραμένει το ζήτημα ένταξης και της Ρουμανίας, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι ένα νέο κύμα νόμιμων μεταναστών θα κατακλύσει την Ευρώπη. Μαζί με τους χιλιάδες παράνομους Βορειοαφρικανούς, Αφγανούς και Ιρακινούς, που προσπαθούν με κάθε μέσο να περάσουν τα σύνορα, η Ε.Ε. χρειάζεται όσο ποτέ μια ενιαία, δίκαιη και αποτελεσματική πολιτική. Διαφορετικά, δεν αποκλείεται να βρεθούμε μπροστά στο φαινόμενο «δημοκρατικά» κόμματα να υιοθετούν ακροδεξιές πολιτικές για να κερδίζουν στις εκλογές.
Της ΓΙΟΥΛΑΣ ΖΑΧΙΩΤΗ
ΠΡΕΖΑ TV
23-4-2011


Δεν υπάρχουν σχόλια: