Παρόμοιο με το περσινό είναι για την Ελλάδα το περιεχόμενο της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα το 2010 με αναφορές στην κακοποίηση παράνομων μεταναστών και τσιγγάνων από τις δυνάμεις ασφαλείας και στον υπερπληθυσμό και τις άσχημες συνθήκες που επικρατούν σε αρκετές ελληνικές φυλακές.
Στην εισαγωγή του κεφαλαίου για την Ελλάδα γίνεται αναφορά στο νέο νόμο που επέκτεινε το δικαίωμα ψήφου στους νόμιμους μετανάστες, αντικαθιστώντας την επισήμανση της περσινής έκθεσης περί θετικών μέτρων, που είχε δρομολογήσει η νεοεκλεγείσα τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για ζητήματα προστασίας λαθρομεταναστών και ασύλου.
Συμπεριλαμβάνονται αναφορές στους νομικούς περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης και σημειώνεται ότι συνεχίζονται οι περιορισμοί και τα διοικητικά εμπόδια εις βάρος μη ορθοδόξων, η κράτηση και η απέλαση ασυνόδευτων ή αποσπασμένων από τις οικογένειές τους ανηλίκων (συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων ασύλου), η αδυναμία παροχής επαρκούς προστασίας σε θύματα οικιακής βίας, οι διακρίσεις και η εκμετάλλευση εις βάρος ανηλίκων Ρομά, η παράνομη διακίνηση προσώπων, οι περιορισμοί στη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού εθνοτικών μειονοτικών ομάδων, οι διακρίσεις και ο κοινωνικός αποκλεισμός εθνοτικών μειονοτήτων, καθώς και τα φαινόμενα αντισημιτισμού.
Στο κεφάλαιο σχετικά με το σεβασμό της ακεραιότητας του ατόμου επαναλαμβάνονται καταγγελίες οργανώσεων και επιτροπών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για συνεχιζόμενες καταχρήσεις αστυνομικών αρχών εναντίον κρατουμένων, για άσχημες συνθήκες σε φυλακές και κρατητήρια της χώρας που δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα, ιδίως αναφορικά με την απαράδεκτη κατάσταση παρατεταμένου συνωστισμού και άθλιων συνθηκών σε υποστελεχωμένα κέντρα κράτησης μεταναστών.
Μεγάλο τμήμα αφιερώνεται και στη φετινή έκθεση στις επικρίσεις οργανώσεων και επιτροπών αναφορικά με τις διαδικασίες παροχής ασύλου στην Ελλάδα, τη δυσμενή μεταχείριση των αιτούντων και την ελλειπή προστασία των ακηδεμόνευτων ανηλίκων μεταναστών, που φτάνει μέχρι το σημείο εισηγήσεων των οργανώσεων για την αναθεώρηση της Συνθήκης Δουβλίνο II. Ευρέως ανεπαρκές κρίνεται το σύστημα παροχής προστασίας στους πρόσφυγες, λόγω του μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών που εισέρχονται στην Ελλάδα και των προβλημάτων που επιμένουν παρά τη νομοθεσία επιτάχυνσης των διαδικασιών ασύλου.
Αναφορικά με τις διακρίσεις επανεισάγεται πεδίο περί αντισημιτισμού που περιέχει αναφορές σε μεμονωμένες περιπτώσεις εκφράσεων αντισημιτισμού και σε περιστατικά βανδαλισμών εβραϊκών μνημείων και τόπων λατρείας, όπως εκείνο της Συναγωγής Χανίων, που καταδικάζονται από την κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο. Γίνεται παράλληλα αναφορά στα εγκαίνια Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Αθήνα και στον επίσημο εορτασμό της Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
Στο κεφάλαιο σχετικά με τις εθνικές και τις εθνοτικές μειονότητες επαναλαμβάνονται οι αναφορές σε Έλληνες πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, Πομάκοι, Βλάχοι, Ρομά, Αρβανίτες ή Μακεδόνες, μερίδα των οποίων θεωρεί ότι πρέπει να αναγνωριστεί ως “μειονότητα” ή “γλωσσική μειονότητα”, αλλά η κυβέρνηση αναγνωρίζει ως μειονότητα μόνο τη μουσουλμανική. Παράλληλα επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως “μακεδονική” τη σλαβική διάλεκτο και ότι αξιωματούχοι και δικαστήρια δεν επιτρέπουν σε σλαβικές ομάδες να αυτοπροσδιορίζονται ως “Μακεδόνες”.
Μνημονεύεται επίσης έκθεση ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, με ημερομηνία τον Μάρτιο του 2009, με την οποία είχε καλέσει την κυβέρνηση να απεμπλακεί από τη διαμάχη σχετικά με την ύπαρξη ή μη “μακεδονικής” ή “τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα και να εστιάσει στα ζητήματα προστασίας δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού και ελευθερίας της έκφρασης, επιτρέποντας τη χρήση των όρων “μακεδονικός” ή “τουρκικός” σε σωματεία και οργανώσεις.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών υποβάλλει κάθε χρόνο στο Κογκρέσο έκθεση για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο βάσει της σχετικής αμερικανικής νομοθεσίας.
ΠΡΕΖΑ TV
11-4-2011
Στην εισαγωγή του κεφαλαίου για την Ελλάδα γίνεται αναφορά στο νέο νόμο που επέκτεινε το δικαίωμα ψήφου στους νόμιμους μετανάστες, αντικαθιστώντας την επισήμανση της περσινής έκθεσης περί θετικών μέτρων, που είχε δρομολογήσει η νεοεκλεγείσα τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για ζητήματα προστασίας λαθρομεταναστών και ασύλου.
Συμπεριλαμβάνονται αναφορές στους νομικούς περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης και σημειώνεται ότι συνεχίζονται οι περιορισμοί και τα διοικητικά εμπόδια εις βάρος μη ορθοδόξων, η κράτηση και η απέλαση ασυνόδευτων ή αποσπασμένων από τις οικογένειές τους ανηλίκων (συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων ασύλου), η αδυναμία παροχής επαρκούς προστασίας σε θύματα οικιακής βίας, οι διακρίσεις και η εκμετάλλευση εις βάρος ανηλίκων Ρομά, η παράνομη διακίνηση προσώπων, οι περιορισμοί στη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού εθνοτικών μειονοτικών ομάδων, οι διακρίσεις και ο κοινωνικός αποκλεισμός εθνοτικών μειονοτήτων, καθώς και τα φαινόμενα αντισημιτισμού.
Στο κεφάλαιο σχετικά με το σεβασμό της ακεραιότητας του ατόμου επαναλαμβάνονται καταγγελίες οργανώσεων και επιτροπών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για συνεχιζόμενες καταχρήσεις αστυνομικών αρχών εναντίον κρατουμένων, για άσχημες συνθήκες σε φυλακές και κρατητήρια της χώρας που δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα, ιδίως αναφορικά με την απαράδεκτη κατάσταση παρατεταμένου συνωστισμού και άθλιων συνθηκών σε υποστελεχωμένα κέντρα κράτησης μεταναστών.
Μεγάλο τμήμα αφιερώνεται και στη φετινή έκθεση στις επικρίσεις οργανώσεων και επιτροπών αναφορικά με τις διαδικασίες παροχής ασύλου στην Ελλάδα, τη δυσμενή μεταχείριση των αιτούντων και την ελλειπή προστασία των ακηδεμόνευτων ανηλίκων μεταναστών, που φτάνει μέχρι το σημείο εισηγήσεων των οργανώσεων για την αναθεώρηση της Συνθήκης Δουβλίνο II. Ευρέως ανεπαρκές κρίνεται το σύστημα παροχής προστασίας στους πρόσφυγες, λόγω του μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών που εισέρχονται στην Ελλάδα και των προβλημάτων που επιμένουν παρά τη νομοθεσία επιτάχυνσης των διαδικασιών ασύλου.
Αναφορικά με τις διακρίσεις επανεισάγεται πεδίο περί αντισημιτισμού που περιέχει αναφορές σε μεμονωμένες περιπτώσεις εκφράσεων αντισημιτισμού και σε περιστατικά βανδαλισμών εβραϊκών μνημείων και τόπων λατρείας, όπως εκείνο της Συναγωγής Χανίων, που καταδικάζονται από την κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο. Γίνεται παράλληλα αναφορά στα εγκαίνια Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Αθήνα και στον επίσημο εορτασμό της Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
Στο κεφάλαιο σχετικά με τις εθνικές και τις εθνοτικές μειονότητες επαναλαμβάνονται οι αναφορές σε Έλληνες πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, Πομάκοι, Βλάχοι, Ρομά, Αρβανίτες ή Μακεδόνες, μερίδα των οποίων θεωρεί ότι πρέπει να αναγνωριστεί ως “μειονότητα” ή “γλωσσική μειονότητα”, αλλά η κυβέρνηση αναγνωρίζει ως μειονότητα μόνο τη μουσουλμανική. Παράλληλα επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως “μακεδονική” τη σλαβική διάλεκτο και ότι αξιωματούχοι και δικαστήρια δεν επιτρέπουν σε σλαβικές ομάδες να αυτοπροσδιορίζονται ως “Μακεδόνες”.
Μνημονεύεται επίσης έκθεση ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, με ημερομηνία τον Μάρτιο του 2009, με την οποία είχε καλέσει την κυβέρνηση να απεμπλακεί από τη διαμάχη σχετικά με την ύπαρξη ή μη “μακεδονικής” ή “τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα και να εστιάσει στα ζητήματα προστασίας δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού και ελευθερίας της έκφρασης, επιτρέποντας τη χρήση των όρων “μακεδονικός” ή “τουρκικός” σε σωματεία και οργανώσεις.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών υποβάλλει κάθε χρόνο στο Κογκρέσο έκθεση για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο βάσει της σχετικής αμερικανικής νομοθεσίας.
ΠΡΕΖΑ TV
11-4-2011
1 σχόλιο:
Στ΄αρχίδια μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου