Μέλη του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου, εργαζόμενοι και κάτοικοι της περιοχής, δεν επέτρεψαν στο βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Κώστα Μπαρμπαρούση, να καταθέσει στεφάνι σε μνημείο της πλατείας του Αγίου Κωνσταντίνου, στο Αγρίνιο, σε εκδήλωση για τη γενοκτονία των Ποντίων.
Η αστυνομία επιτέθηκε στους εργαζόμενους και προχώρησε σε τρεις προσαγωγές μελών του ΕΚ Αγρινίου, οι οποίοι τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι.
Από την επίθεση της αστυνομίας τραυματίστηκαν τέσσερις διαδηλωτές, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Η αστυνομική παρέμβαση έδρασε στην ουσία υπερασπιστικά του χρυσαυγίτη βουλευτή και της ομάδας χρυσαυγιτών που τον συνόδευε.
Για την εκδήλωση, υπήρξε συμφωνία του Δήμου και των φορέων της περιοχής να κατατεθούν στεφάνια μόνο από το δήμαρχο και συλλόγους Ποντίων. Το ΕΚ Αγρινίου είχε κάνει σαφές ότι δεν θα επιτρέψει να καταθέσει στεφάνι η Χρυσή Αυγή.
Η παρουσία στο χώρο του βουλευτή και μελών της Χρυσής Αυγής έκαναν τους υπεύθυνους του Δήμου να επισπεύσουν την κατάθεση στεφάνων.
Η κατάθεση έγινε βιαστικά από το δήμαρχο και δυο μέλη ενώσεων των Ποντίων και κηρύχθηκε το πέρας της εκδήλωσης.
Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Κ. Μπαρμπαρούσης, θέλησε να καταθέσει και ο ίδιος στεφάνι και ακολούθησε η παρέμβαση μελών του ΕΚ Αγρινίου και η επίθεση εναντίον τους από την αστυνομία.
902.gr
ΠΡΕΖΑ TV
19-5-2013
7 σχόλια:
Σημασία έχει ότι οι νεοναζί/νεοχαζοί έφαγαν πόρτα. Άλλη μία νίκη των Ελλήνων ενάντια στους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.
Το έγκλημα ,δικέ μου, είναι πως είμαστε όοοοοολοι μαλάκες και διαλέγουμε πλευρές και πιστεύουμε πίπες μιά ζωη. Κνίτες-αναρχικοί-αριστερόι-φιλελεύθεροι με μαμάδες και μπαμπάδες δικαστικούς και μεγαλοδικηγόρους που κυκλοφορούν με αι φοουν και μούρη κι έεετσσσι και ναζί-εθνικηστές-δεξιοί-φασίστες μπλεγμένοι σε μεταφορές λαθρομεταναστών ακόμα και παντρεμένοι με ¨μη έλληνες,βάρβαρους¨ με όλη την ειρωνία και τη βλακεία που τους χαρακτηρίζει.. Πόσο για το μπούτσο είμαστε όλοι; μπορεί κάποιος να μου απαντήσει;
Θα σε κάνουμε και Έλληνα και Χριστιανό ορθόδοξο 5:47
Ναι αλλά δε μου λες πόσο για το μπούτσο είμαστε...
Με μια ενεσουλα ιχωρ,και ενα σταυρο στο κωλο!Νεα ναζορθοδοξη κολεκσιον!ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ
ρε 7:19 μας έχετε μπερδέψει...πρώτα θέλατε να γίνουμε σατανιστές, μετά δωδεκαθεϊστές, τώρα χριστιανό ορθόδοξο....αλλά και έλληνα!
Ναι ρε φίλε...να γίνω έλληνας....να έχω όμως εβραϊκή θρησκεία....λίγο μαλακία δεν είναι?
Καλύτερα να μην τα σκεφτείς όλα αυτά....θα πέσουν πάρα πολλά για τόόόσο λίγο μυαλό!
το παρακάτω απόσπασμα είναι από το site
Αυτη ήταν η στάση των πολιτικων προγόνων των ναζί ΧΑ, και όχι τα φούμαρα που πουλάνε για άγρα ψήφων, σε σχέση με τους Πόντιους μετανάστες και πρόσφυγες.
Η συμπεριφορά του μεταξικού και εμφυλιακού καθεστώτος
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η αντιμετώπιση από τις ελλαδικές αρχές των θυμάτων του σταλινισμού που επιχειρούσαν να διαφύγουν στην Ελλάδα ή των γυναικοπαίδων (25.000 άτομα περίπου) που απέλασαν οι Σοβιετικοί το 1939. Ήδη από το 1928 η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την ομαδική κάθοδο των Ποντίων προσφύγων που είχαν εγκλωβιστεί στην ΕΣΣΔ, παρότι εντάσσονταν στη Συνθήκη Ανταλλαγής των Πληθυσμών που είχε υπογραφεί στη Λωζάννη.Το πρόσχημα τότε ήταν η αδυναμία της Ελλάδας να υποδεχτεί νέους πρόσφυγες και η υπόθεση ότι οι πρόσφυγες αυτοί εμφορούνταν από κομμουνιστικές ιδέες. Ο Μεταξάς συνέχισε την προηγούμενη πολιτική με την οποία απαγορευόταν να εκδίδονται για τους πρόσφυγες άδειες καθόδου (βίζες) στην Ελλάδα από την ελληνική πρεσβεία της Μόσχας- πλην ελάχιστων περιπτώσεων. Η συμπεριφορά αυτή επί της ουσίας συνιστούσε παραβίαση της Συνθήκης της Λοζάνης για τους πρόσφυγες. Η πολιτική αυτή των πάσης μορφής Eλλαδιτών πολιτικών, συμπεριλαμβανομένου και του Μεταξά, εγκλώβισε στη Σοβιετική Ένωση, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από το μικρασιατικό Πόντο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η ελληνική εθνότητα θρήνησε μεγάλο αριθμό θυμάτων την περίοδο των μεγάλων σταλινικών διώξεων του 1937-1938, παρότι από τις αρχές του ’38 -ενώ είχαν ξεκινήσει οι μαζικές διώξεις- λόγω των πιέσεων των προσφυγικών οργανώσεων στην Ελλάδα είχαν αρχίσει να χορηγούνται άδειες εξόδου σ’ αυτούς που επιθυμούσαν να διαφύγουν.
Η μεταξική κυβέρνηση, που επί των ημερών της άρχισαν οι μεγάλες διώξεις κατά Ελλήνων υπηκόων που διαβιούσαν στην ΕΣΣΔ, δεν προέβη σε τέτοια διαβήματα διαμαρτυρίας που απαιτούσαν τα τραγικά γεγονότα, ούτε χρησιμοποίησε τις σταλινικές διώξεις ως αντικομμουνιστικό επιχείρημα στη σκληρή καταστολή που ασκούσε κατά των κομμουνιστών της Ελλάδας. Ουσιαστικά αποδέχτηκε και συγκάλυψε τις σταλινικές διώξεις.
Χαρακτηριστική είναι η συμπεριφορά προς τους πρόσφυγες του 1938-39. Δηλαδή προς τα 25.000 γυναικόπαιδα κυρίως, που απέλασαν στην Ελλάδα οι σταλινικές αρχές. Αναγκαστικά η μεταξική δικτατορία αποδέχτηκε τους απελαθέντες. Όπως θυμούνται οι πρόσφυγες αυτής της περιόδου, οι ελληνικές αρχές τους αντιμετώπιζαν ως ύποπτους. Το αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν η υποχρεωτική απομάκρυνση, κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον Άξονα, των “ρωσοπροσφύγων”, όπως τους αποκαλούσαν, από τη Χαλκίδα, όπου υπήρχε η στρατηγικής σημασίας γέφυρα. Οι πρόσφυγες αυτής της περιόδου ζούσαν σε άθλιες συνθήκες. Πολλοί διέμεναν αρχικά κάτω από στέγαστρα για καπνά. Η κρατική μέριμνα από το δικτατορικό καθεστώς ήταν ανύπαρκτη και οι πρόσφυγες περνούσαν βασανιστικά την πρώτη περίοδο. Ένα μεγάλο μέρος τους είχε αφήσει πίσω συλληφθέντες από το σταλινικό καθεστώς, για τους οποίους ουδεμία μέριμνα σε επίπεδο διπλωματικής παρέμβασης έδειξε το τότε αντικομμουνιστικό καθεστώς, παρόλες τις εκκλήσεις των προσφυγικών οργανώσεων να δραστηριοποιηθεί η ελληνική κυβέρνηση για να σωθούν οι “… χιλιάδες των φυλακισμένων συμπατριωτών”.
Δημοσίευση σχολίου