της ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΞΥΝΟΥ
Η κατάλευκη γάτα περιφέρεται στα πόδια της, ενώ εκείνη, καθισμένη στην πολυθρόνα, μιλάει. Αν και προσηλωμένη στα όσα εξιστορεί, το χέρι της γλιστρά στη γούνα της Φαρίνας. «Μια μέρα με συνόδευσε στο σπίτι. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να την πάρω μαζί μου. Ηταν αυτονόητο», μας λέει.
Η πανεπιστημιακός Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή έχει αποδείξει πως το δικό της «αυτονόητο» δεν παζαρεύεται. Είτε πρόκειται για τη φιλοξενία μιας αδέσποτης γάτας είτε για κάτι πιο σοβαρό: να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορητηρίου κατά του Ηλία Κασιδιάρη.
Ακόμη κι αν αυτό το τελευταίο έμελλε να της στοιχίσει χρόνο, χρήμα και κυρίως την ηρεμία της. Ακόμη κι αν την οδήγησε στο εδώλιο, μετά την αθώωση, λόγω αμφιβολιών, του χρυσαυγίτη βουλευτή για απλή συνδρομή στα αδικήματα της ληστείας, απρόκλητης σωματικής βλάβης, οπλοφορίας κ.ά.
Η δικαστική της περιπέτεια δεν έχει τελειώσει, αφού τη Δευτέρα η υπόθεσή της για την πράξη της ψευδορκίας (σ.σ. έπειτα από μήνυση του Ηλ. Κασιδιάρη το 2010) αναβλήθηκε για το 2015. «Η κατηγορία που μου προσάπτουν δεν στέκει. Παρ' όλα αυτά έχουν περάσει επτά χρόνια και εγώ συνεχώς ταλαιπωρούμαι», δηλώνει η ίδια στην «Ε».
«Το κουβάρι του παραλογισμού»
Το ζήτημα που την απασχολεί περισσότερο είναι να ξετυλίξει «το κουβάρι του παραλογισμού», όπως το αποκαλεί. «Είναι αυτό που είπε και η δικηγόρος μου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ξαφνικά υπάρχει μία αντιστροφή ρόλων», εξηγεί, αναφερόμενη στο περιστατικό που σημειώθηκε το 2007, όταν υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας ξυλοδαρμού μεταπτυχιακού φοιτητή εντός της Πανεπιστημιούπολης. «Τότε η Χρυσή Αυγή είχε ποσοστό περίπου 0,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ 4%. Κατηγορούμαι ότι ήμουν εμπαθής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν ήμουν, και προφανώς είχα... προφητικές ιδιότητες. Φαντάστηκα δηλαδή ότι ο Ηλ. Κασιδιάρης θα γίνει το "μεγάλο αστέρι" της Χρυσής Αυγής και τα έβαλα μαζί του. Η άλλη εκδοχή είναι ότι με βάλαν άλλοι, δηλαδή βρήκαν αυτοί οι άλλοι μια καθηγήτρια 60 χρόνων και της είπαν "κατηγόρησέ τον να τον βγάλουμε εκτός". Αν είναι δυνατόν!».
Η ιστορία της Μαίρης Βαβαγιάννη-Μαυρή ξεκίνησε όταν -όπως περιγράφει- μπροστά από το Τμήμα Φυσικής είδε ένα αυτοκίνητο να σταματά και να βγαίνουν 5 «φουσκωτοί»: «Ημουν μέσα στο αυτοκίνητο με το σύζυγό μου. Είδα ρόπαλα να ανεβοκατεβαίνουν. Προχωρήσαμε λίγο το αυτοκίνητο και αμέσως η αντίδραση ήταν να κρατήσουμε τον αριθμό της πινακίδας του αυτοκινήτου».
Ο αριθμός αυτός -σύμφωνα με την κατηγορία για την οποία απηλλάγη ο κατηγορούμενος πριν από περίπου ένα χρόνο- κατέληγε σε ένα leasing όχημα που είχε στην κατοχή του ο Ηλίας Κασιδιάρης. «Δεν τον ήξερα. Ούτε τον είχα ακούσει ποτέ», μας επισημαίνει η Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή και συνεχίζει: «Για πολύ καιρό μάλιστα δεν θυμόμουν καν το όνομά του. Με κατηγόρησαν ότι βρήκα το νούμερο από το indymedia, το οποίο δεν το ξέρω, ούτε το παρακολουθώ».
Οι επόμενες κινήσεις της ήταν να ενημερώσει την ίδια μέρα τον τότε πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής ότι είχε κρατήσει τον αριθμό, και την επομένη τα μέλη της Συγκλήτου. Για την ίδια δεν υπήρχε άλλος δρόμος από το να εμπλακεί στην υπόθεση: «Είδα μια εγκληματική πράξη και μάλιστα μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ακόμη περισσότερο με παρακίνησε το ότι το θύμα ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής».
Το «λάθος» της, το οποίο έπειτα από μήνυση του Ηλ. Κασιδιάρη το 2010 τη... μετέτρεψε πλέον υπόλογη στη Δικαιοσύνη, ήταν ότι δεν ενημέρωσε από την πρώτη στιγμή τις αρχές πως γνώστης του περιστατικού ήταν κι ο σύζυγός της. Υποστηρίζει πως «εκείνη την εποχή είχαμε πληροφορηθεί το πρόβλημα υγείας του συζύγου μου, που απεβίωσε το 2009, και τρέχαμε στα νοσοκομεία. Πέρασαν 13 ημέρες πριν καταθέσω, όπως με κατηγορούν. Κατέθεσα ό,τι είδα. Κανείς δεν με ρώτησε αν ήταν άλλος μαζί μου. Αυτό ήταν το μεγάλο μου λάθος. Δεν με ρώτησαν, δεν το ανέφερα. Ισως να ήθελα να προστάτευσω το σύζυγό μου, που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να καταθέσει. Στην ανακρίτρια πάντως, το δήλωσα, όταν ρωτήθηκα».
Τη ρωτάμε για το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης, όταν ο πρόεδρος της έδρας σχολίασε την κατάθεσή της λέγοντας «όλοι κάνουμε λάθη»: «Εξηγήστε μου εσείς... -απαντά- Πραγματικά ένιωσα να πνίγομαι. Δεν μπορούσα να φωνάξω, ούτε να κάνω κάτι άλλο, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοούσε. Οτι κατά λάθος είπα ένα άλλο νούμερο, το οποίο έτυχε να είναι του Κασιδιάρη; Τι θα πει λάθος; Δεν κατηγόρησα κανέναν. Απλά έδωσα το νούμερο ενός αυτοκινήτου που έτυχε να είναι του Ηλ. Κασιδιάρη».
«Θα το ξανάκανε»
Σήμερα, η Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή αναμένει τη δίκη της, που αναβλήθηκε για του χρόνου. «Τη Δευτέρα, ο Ηλ. Κασιδιάρης δεν εμφανίστηκε. Αλλο ένα χρόνο αυτό το βασανιστήριο...», αναφέρει. Ο καθένας λοιπόν θα αναρωτιόταν έπειτα από επτά χρόνια: «Θα το ξανακάνατε;»: «Το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει. Είναι στη φύση μου. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ζω στο κέντρο της Αθήνας από επιλογή και βλέπω συνεχώς διαφορες καταστάσεις». Προσθέτει, δε, ότι αποφάσισε να κατέβει στις εκλογές ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στην Αθήνα με την παράταξη του Γ. Σακελλαρίδη (ΣΥΡΙΖΑ), αν και υπήρξαν κάποιοι που της επεσήμαναν ότι οι κατήγοροί της θα το χρησιμοποιήσουν εις βάρος της.
«Μόλις το άκουσα, έγινα έξαλλη. Είναι σαν να δικάζομαι για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Αυτή η δικαστική περιπέτεια, σε συνδυασμό με τα όσα βιώνω στην καθημερινότητά μου, με παρακίνησε να ασχοληθώ, με ευαισθητοποίησε ακόμη περισσότερο», λέει και συνεχίζει: «Πάντα είχα μια ευαισθησία στα θέματα του φασισμού. Την απειλή του φασισμού τη βλέπουμε και τη ζούμε. Είμαι ευτυχής που ζω εδώ, μπορώ και κάνω πράγματα ως μέλος της "Κίνησης Κατοίκων της 6ης διαμερισματικής κοινότητας". Μέσα από αυτό θέλησα να ασχοληθώ και σ' ένα άλλο επίπεδο, που θα μας δώσει δυνατότητες για την ποιότητα ζωής μας και τη γειτονιά».
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
11-5-2014
Η κατάλευκη γάτα περιφέρεται στα πόδια της, ενώ εκείνη, καθισμένη στην πολυθρόνα, μιλάει. Αν και προσηλωμένη στα όσα εξιστορεί, το χέρι της γλιστρά στη γούνα της Φαρίνας. «Μια μέρα με συνόδευσε στο σπίτι. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να την πάρω μαζί μου. Ηταν αυτονόητο», μας λέει.
Η πανεπιστημιακός Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή έχει αποδείξει πως το δικό της «αυτονόητο» δεν παζαρεύεται. Είτε πρόκειται για τη φιλοξενία μιας αδέσποτης γάτας είτε για κάτι πιο σοβαρό: να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορητηρίου κατά του Ηλία Κασιδιάρη.
Ακόμη κι αν αυτό το τελευταίο έμελλε να της στοιχίσει χρόνο, χρήμα και κυρίως την ηρεμία της. Ακόμη κι αν την οδήγησε στο εδώλιο, μετά την αθώωση, λόγω αμφιβολιών, του χρυσαυγίτη βουλευτή για απλή συνδρομή στα αδικήματα της ληστείας, απρόκλητης σωματικής βλάβης, οπλοφορίας κ.ά.
Η δικαστική της περιπέτεια δεν έχει τελειώσει, αφού τη Δευτέρα η υπόθεσή της για την πράξη της ψευδορκίας (σ.σ. έπειτα από μήνυση του Ηλ. Κασιδιάρη το 2010) αναβλήθηκε για το 2015. «Η κατηγορία που μου προσάπτουν δεν στέκει. Παρ' όλα αυτά έχουν περάσει επτά χρόνια και εγώ συνεχώς ταλαιπωρούμαι», δηλώνει η ίδια στην «Ε».
«Το κουβάρι του παραλογισμού»
Το ζήτημα που την απασχολεί περισσότερο είναι να ξετυλίξει «το κουβάρι του παραλογισμού», όπως το αποκαλεί. «Είναι αυτό που είπε και η δικηγόρος μου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ξαφνικά υπάρχει μία αντιστροφή ρόλων», εξηγεί, αναφερόμενη στο περιστατικό που σημειώθηκε το 2007, όταν υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας ξυλοδαρμού μεταπτυχιακού φοιτητή εντός της Πανεπιστημιούπολης. «Τότε η Χρυσή Αυγή είχε ποσοστό περίπου 0,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ 4%. Κατηγορούμαι ότι ήμουν εμπαθής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν ήμουν, και προφανώς είχα... προφητικές ιδιότητες. Φαντάστηκα δηλαδή ότι ο Ηλ. Κασιδιάρης θα γίνει το "μεγάλο αστέρι" της Χρυσής Αυγής και τα έβαλα μαζί του. Η άλλη εκδοχή είναι ότι με βάλαν άλλοι, δηλαδή βρήκαν αυτοί οι άλλοι μια καθηγήτρια 60 χρόνων και της είπαν "κατηγόρησέ τον να τον βγάλουμε εκτός". Αν είναι δυνατόν!».
Η ιστορία της Μαίρης Βαβαγιάννη-Μαυρή ξεκίνησε όταν -όπως περιγράφει- μπροστά από το Τμήμα Φυσικής είδε ένα αυτοκίνητο να σταματά και να βγαίνουν 5 «φουσκωτοί»: «Ημουν μέσα στο αυτοκίνητο με το σύζυγό μου. Είδα ρόπαλα να ανεβοκατεβαίνουν. Προχωρήσαμε λίγο το αυτοκίνητο και αμέσως η αντίδραση ήταν να κρατήσουμε τον αριθμό της πινακίδας του αυτοκινήτου».
Ο αριθμός αυτός -σύμφωνα με την κατηγορία για την οποία απηλλάγη ο κατηγορούμενος πριν από περίπου ένα χρόνο- κατέληγε σε ένα leasing όχημα που είχε στην κατοχή του ο Ηλίας Κασιδιάρης. «Δεν τον ήξερα. Ούτε τον είχα ακούσει ποτέ», μας επισημαίνει η Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή και συνεχίζει: «Για πολύ καιρό μάλιστα δεν θυμόμουν καν το όνομά του. Με κατηγόρησαν ότι βρήκα το νούμερο από το indymedia, το οποίο δεν το ξέρω, ούτε το παρακολουθώ».
Οι επόμενες κινήσεις της ήταν να ενημερώσει την ίδια μέρα τον τότε πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής ότι είχε κρατήσει τον αριθμό, και την επομένη τα μέλη της Συγκλήτου. Για την ίδια δεν υπήρχε άλλος δρόμος από το να εμπλακεί στην υπόθεση: «Είδα μια εγκληματική πράξη και μάλιστα μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ακόμη περισσότερο με παρακίνησε το ότι το θύμα ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής».
Το «λάθος» της, το οποίο έπειτα από μήνυση του Ηλ. Κασιδιάρη το 2010 τη... μετέτρεψε πλέον υπόλογη στη Δικαιοσύνη, ήταν ότι δεν ενημέρωσε από την πρώτη στιγμή τις αρχές πως γνώστης του περιστατικού ήταν κι ο σύζυγός της. Υποστηρίζει πως «εκείνη την εποχή είχαμε πληροφορηθεί το πρόβλημα υγείας του συζύγου μου, που απεβίωσε το 2009, και τρέχαμε στα νοσοκομεία. Πέρασαν 13 ημέρες πριν καταθέσω, όπως με κατηγορούν. Κατέθεσα ό,τι είδα. Κανείς δεν με ρώτησε αν ήταν άλλος μαζί μου. Αυτό ήταν το μεγάλο μου λάθος. Δεν με ρώτησαν, δεν το ανέφερα. Ισως να ήθελα να προστάτευσω το σύζυγό μου, που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να καταθέσει. Στην ανακρίτρια πάντως, το δήλωσα, όταν ρωτήθηκα».
Τη ρωτάμε για το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης, όταν ο πρόεδρος της έδρας σχολίασε την κατάθεσή της λέγοντας «όλοι κάνουμε λάθη»: «Εξηγήστε μου εσείς... -απαντά- Πραγματικά ένιωσα να πνίγομαι. Δεν μπορούσα να φωνάξω, ούτε να κάνω κάτι άλλο, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοούσε. Οτι κατά λάθος είπα ένα άλλο νούμερο, το οποίο έτυχε να είναι του Κασιδιάρη; Τι θα πει λάθος; Δεν κατηγόρησα κανέναν. Απλά έδωσα το νούμερο ενός αυτοκινήτου που έτυχε να είναι του Ηλ. Κασιδιάρη».
«Θα το ξανάκανε»
Σήμερα, η Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή αναμένει τη δίκη της, που αναβλήθηκε για του χρόνου. «Τη Δευτέρα, ο Ηλ. Κασιδιάρης δεν εμφανίστηκε. Αλλο ένα χρόνο αυτό το βασανιστήριο...», αναφέρει. Ο καθένας λοιπόν θα αναρωτιόταν έπειτα από επτά χρόνια: «Θα το ξανακάνατε;»: «Το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει. Είναι στη φύση μου. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ζω στο κέντρο της Αθήνας από επιλογή και βλέπω συνεχώς διαφορες καταστάσεις». Προσθέτει, δε, ότι αποφάσισε να κατέβει στις εκλογές ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στην Αθήνα με την παράταξη του Γ. Σακελλαρίδη (ΣΥΡΙΖΑ), αν και υπήρξαν κάποιοι που της επεσήμαναν ότι οι κατήγοροί της θα το χρησιμοποιήσουν εις βάρος της.
«Μόλις το άκουσα, έγινα έξαλλη. Είναι σαν να δικάζομαι για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Αυτή η δικαστική περιπέτεια, σε συνδυασμό με τα όσα βιώνω στην καθημερινότητά μου, με παρακίνησε να ασχοληθώ, με ευαισθητοποίησε ακόμη περισσότερο», λέει και συνεχίζει: «Πάντα είχα μια ευαισθησία στα θέματα του φασισμού. Την απειλή του φασισμού τη βλέπουμε και τη ζούμε. Είμαι ευτυχής που ζω εδώ, μπορώ και κάνω πράγματα ως μέλος της "Κίνησης Κατοίκων της 6ης διαμερισματικής κοινότητας". Μέσα από αυτό θέλησα να ασχοληθώ και σ' ένα άλλο επίπεδο, που θα μας δώσει δυνατότητες για την ποιότητα ζωής μας και τη γειτονιά».
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
11-5-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου