Με αφορμή τη δημοσίευση του αστυνομικού
που πυροβόλησε τον σεκιούριτι
έξω από την οικία του Αμερικανού πρέσβη
από το prezatv θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας
μερικές σκέψεις.
Η κουβέντα για το κατά πόσο πρέπει
ή όχι να δημοσιεύονται τα πρόσωπα παραβατών
είναι πολύ μεγάλη.
Κατά τη γνώμη μου για μένα
δεν είναι είδηση να δω το πρόσωπό του.
Η είδηση είναι ότι του είχε σαλέψει
και κρατούσε όπλο χωρίς ποτέ κανείς να τον εξετάσει ,
ενώ θα έπρεπε.
Γιατί θα πρέπει να ξέρω πως είναι;
Για να τον αποφύγω στον δρόμο;
Για να τραυματίσω τα ήδη πληγωμένα παιδιά του
ακόμα περισσότερο;
(αν έχει παιδιά. Δεν είναι ότι καλύτερο
να βλέπεις τον πατέρα σου με την υπογραφή "δολοφόνος").
Βέβαια το θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο
όταν πρόκειται για παιδόφιλους
και δη Μητροπολίτες ή πολιτικούς
ή άλλα δημόσια πρόσωπα.
Εκεί ναι. Να δείξεις ποιος είναι.
Όταν ένα άτομο εκπροσωπεί
άλλους και κάποιοι τον εμπιστεύονται,
τότε ναι να τον ξεσκεπάσεις.
Γιατί δεν βλέπουμε ποτέ την φωτογραφία
ενός golden boy που καταχράστηκε δημόσιο χρήμα;
Γιατί δεν μας δείχνουν τη μούρη
των "σκοτεινών συμφερόντων"
ή των "νταβατζήδων"?
Μήπως η δημοσίευση του προσώπου
ενός δολοφόνου είναι πιο σημαντική
από΄αυτά που μας λένε οι πολιτικοί
με θράσος κάθε μέρα στα κανάλια και στη βουλή;
Ακόμα και έτσι εξακολουθώ
να είμαι μπερδεμένος με το θέμα αυτό.
Καλό θα είναι να είμαστε προσεκτικοί
και κυρίως ρεαλιστές.
Άλλαξε τίποτα με τη δημοσίευση αυτή;
Όχι. Τότε λοιπόν;
Θα ήθελα κάποια στιγμή να ξεκινήσουμε
μια τέτοια κουβέντα μέσα από το blog μας.
Αν διαφωνείτε μην διστάσετε να εκφραστείτε
ελεύθερα.
(αυτό κανονικά δεν θα έπρεπε να το πω καν!
Γιατί απλά εννοείται!)
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
(Y-MAGAZINE)
ΠΡΕΖΑ TV
8-2-2009
που πυροβόλησε τον σεκιούριτι
έξω από την οικία του Αμερικανού πρέσβη
από το prezatv θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας
μερικές σκέψεις.
Η κουβέντα για το κατά πόσο πρέπει
ή όχι να δημοσιεύονται τα πρόσωπα παραβατών
είναι πολύ μεγάλη.
Κατά τη γνώμη μου για μένα
δεν είναι είδηση να δω το πρόσωπό του.
Η είδηση είναι ότι του είχε σαλέψει
και κρατούσε όπλο χωρίς ποτέ κανείς να τον εξετάσει ,
ενώ θα έπρεπε.
Γιατί θα πρέπει να ξέρω πως είναι;
Για να τον αποφύγω στον δρόμο;
Για να τραυματίσω τα ήδη πληγωμένα παιδιά του
ακόμα περισσότερο;
(αν έχει παιδιά. Δεν είναι ότι καλύτερο
να βλέπεις τον πατέρα σου με την υπογραφή "δολοφόνος").
Βέβαια το θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο
όταν πρόκειται για παιδόφιλους
και δη Μητροπολίτες ή πολιτικούς
ή άλλα δημόσια πρόσωπα.
Εκεί ναι. Να δείξεις ποιος είναι.
Όταν ένα άτομο εκπροσωπεί
άλλους και κάποιοι τον εμπιστεύονται,
τότε ναι να τον ξεσκεπάσεις.
Γιατί δεν βλέπουμε ποτέ την φωτογραφία
ενός golden boy που καταχράστηκε δημόσιο χρήμα;
Γιατί δεν μας δείχνουν τη μούρη
των "σκοτεινών συμφερόντων"
ή των "νταβατζήδων"?
Μήπως η δημοσίευση του προσώπου
ενός δολοφόνου είναι πιο σημαντική
από΄αυτά που μας λένε οι πολιτικοί
με θράσος κάθε μέρα στα κανάλια και στη βουλή;
Ακόμα και έτσι εξακολουθώ
να είμαι μπερδεμένος με το θέμα αυτό.
Καλό θα είναι να είμαστε προσεκτικοί
και κυρίως ρεαλιστές.
Άλλαξε τίποτα με τη δημοσίευση αυτή;
Όχι. Τότε λοιπόν;
Θα ήθελα κάποια στιγμή να ξεκινήσουμε
μια τέτοια κουβέντα μέσα από το blog μας.
Αν διαφωνείτε μην διστάσετε να εκφραστείτε
ελεύθερα.
(αυτό κανονικά δεν θα έπρεπε να το πω καν!
Γιατί απλά εννοείται!)
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
(Y-MAGAZINE)
ΠΡΕΖΑ TV
8-2-2009
4 σχόλια:
βλέπεις ο αστυνομικός που πυροβόλησε δεν κάθεται σε καρέκλα και δεν μπορεί να τους βλάψει, ενώ τα golden boys και οι λοιποί έχουν δύναμη και κάνουν ότι θέλουν
αγαπητή πρέζα τιβι, ευτυχώς ο σεκιουριτάς που πυροβολήθηκε απο τον αστυνομικο δε θα πεθάνει (αλλά και δε θα ξεχάσει και ποτέ αυτό που του συνέβη). Ολα τοτε θα ηταν διαφορετικά. Ομως, υπό αυτές τις συνθήκες τώρα, προκύπτει το ζήτημα πώς ο δημόσιος λόγος αντιμετωπίζει ένα σοβαρά ασθενή. Ο αστυνομικός πάσχει από μια βαρύτατη νόσο που διαταράσσει ολοκληρωτικά τη αντίληψη της πραγματικότητάς του και υπό αυτές τις συνθήκες λειτούργησε και λειτουργεί. Τέτοιοι ασθενείς υποφέρουν όχι μόνο από τα συμπτώματά τους αλλά και από το βαρύ κοινωνικό στίγμα (που είναι σχεδόν απαγορευτικό για οποιαδήποτε προσπάθεια θεραπευτικής επανένταξης). Η δημοσίευση της φωτογραφίας του τον θίγει προσωπικά αφού στιγματίζεται βαριά για μια πράξη του που δεν ήταν σε θέση να ελέγξει εξαιτίας της νόσου(και που είναι όμως αποτρόπαια). Η δημοσίευση της φωτογραφίας του, όμως, συνολικά δαιμονοποιεί την ίδια τη νόσο και όσους πάσχουν από αυτή, συνεισφέροντας στη βαθιά ριζωμένη κοινωνική αντίληψη πως ο σχιζοφρενής είναι και δολοφόνος ή απόλυτα επικίνδυνος, κάτι που είναι μόνο ψέμα.
Τα μπλογκ δείχνουν μια πρωτοφανή δυναμική, ας τη χρησιμοποιήσουμε προς ένα καλό σκοπό, ας κυνηγήσουμε το στίγμα αντί να το αναδεικνύουμε.
φιλικά
http://stahtikaiburberry.blogspot.com/
μα ειναι δυνατον ενας ψυχικα ασθενης οπως λες να οπλοφορει...αν καλε μου ρομαντικε ετρωγε ...τη γυναικα σου τι θαλεγες??θα τον προστατευες??μα ειναι δυνατον να σκεφτεσαι ετσι?η δημοσια αποπομπη του ειναι το λιγοτερο...
το στίγμα και οι διακρίσεις που αφορούν τις ψυχικές διαταραχές είναι ζητήματα που απασχολούν σε κοινωνικό επίπεδο. Η εξατομίκευση (στη γυναίκα μου πχ)δεν έχει νόημα αφού η απαντήσεις εδώ είναι αυτονόητες. Οφείλουμε να βλέπουμε τη στάση της κοινωνίας και του δημόσιου λόγου καθαρά σε επίπεδο κοινότητας και κοινωνίας αφού μόνο σε αυτό το επίπεδο η παρέμβαση μπορεί να είναι αποτελεσματική
Δημοσίευση σχολίου