Κατά της υπογραφής της σύμβασης με την οποία ανετίθετο στην κοινοπραξία Neoplan – ΕΛΒΟ η μεγάλη προμήθεια των 140 τρόλεϊ είχε ταχθεί το αρμόδιο έκτο κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου που παρακολουθούσε τις δραστηριότητες του κλάδου και κατά συνέπεια ήταν και το πλέον αρμόδιο.
Tα μέλη του ζητούσαν να απορριφθεί η προσφορά, καθώς δεν πληρούσε σοβαρούς όρους του διαγωνισμού, όπως για παράδειγμα αυτόν που προέβλεπε 20ετή κάλυψη με ανταλλακτικά των τρόλεϊ! Χαρακτηριστική είναι επίσης και η σπουδή να ανατραπεί η απόφαση του εν λόγω κλιμακίου με άλλη απόφαση, αυτή τη φορά τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που λήφθηκε όμως αρκετό καιρό μετά.
Οι δύο επίμαχες συμβάσεις, για την προμήθεια 90 κανονικών και 50 αρθρωτών τρόλεϊ συνολικού ύψους 86 εκατ. ευρώ (η μεγαλύτερη προμήθεια των τελευταίων 100 χρόνων στο συγκεκριμένο συγκοινωνιακό οργανισμό της Αθήνας) υπογράφηκαν από την τότε διοίκηση των ΗΛΠΑΠ και τους εκπροσώπους της ΕΛΒΟ και Neoplan/ΜΑΝ στις 23 και 24 Δεκεμβρίου 2002. Είχε προηγηθεί ομόφωνη απόφαση της διακομματικής επιτροπής. Την απόφαση έλαβαν οι τότε γενικοί γραμματείς των υπ. Μεταφορών aκ. Ι. Κωνσταντινίδης, πρόεδρος της επιτροπής και εκπρόσωπος του υπ. Μεταφορών κ. Χ. Βερελή, Ανάπτυξης κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Οικονομίας-Οικονομικών κ. Γιώργος Κανελλόπουλος, ενώ ως εκπρόσωποι των κομμάτων συμμετείχαν οι κ.κ. Δημήτρης Καπετανάς (ΠΑΣΟΚ), Π. Σοφός (ΚΚΕ) και Χρ. Πάνου (ΣΥΝ).
Τα ερωτήματα για την απόφαση της διακομματικής επιτροπής, η οποία προβάλλεται ως το «μεγάλο άλλοθι» του κ. Χ. Βερελή, είναι μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
1. Γιατί έβαλε στο συρτάρι τη σχετική εισήγηση της επιτροπής αξιολόγησης του διαγωνισμού, η οποία απέρριπτε την προσφορά της ΕΛΒΟ λόγω καθυστερημένης υποβολής καταλόγου ανταλλακτικών και ασαφειών της προσφοράς της;
2. Ασκησε τις αποφασιστικές από το νόμο αρμοδιότητές της ή απλώς επικύρωσε αποφάσεις, που ίσως ήταν αποτέλεσμα παράλληλων συνεννοήσεων και πολιτικής διαχείρισης;
3. Τι βάρυνε περισσότερο στις αποφάσεις της; Η προστασία της νομιμότητας και του δημόσιου συμφέροντος ή η πολιτική πίεση του επιχειρηματικού σχήματος της ΕΛΒΟ (57% Δημόσιο και 43% Μυτιληναίος) και των συνδικαλιστών της, που εκείνη την εποχή πολιορκούσαν τα πολιτικά γραφεία της Χ. Τρικούπη, του Περισσού και της Κουμουνδούρου ζητώντας να μην περιοριστούν το έργο της εταιρίας και οι θέσεις απασχόλησης;
ΣΥΝΕΠΩΣ,ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΤΥΧΑΙΑ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ...
ΠΡΕΖΑ TV
11-5-2009
Tα μέλη του ζητούσαν να απορριφθεί η προσφορά, καθώς δεν πληρούσε σοβαρούς όρους του διαγωνισμού, όπως για παράδειγμα αυτόν που προέβλεπε 20ετή κάλυψη με ανταλλακτικά των τρόλεϊ! Χαρακτηριστική είναι επίσης και η σπουδή να ανατραπεί η απόφαση του εν λόγω κλιμακίου με άλλη απόφαση, αυτή τη φορά τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που λήφθηκε όμως αρκετό καιρό μετά.
Οι δύο επίμαχες συμβάσεις, για την προμήθεια 90 κανονικών και 50 αρθρωτών τρόλεϊ συνολικού ύψους 86 εκατ. ευρώ (η μεγαλύτερη προμήθεια των τελευταίων 100 χρόνων στο συγκεκριμένο συγκοινωνιακό οργανισμό της Αθήνας) υπογράφηκαν από την τότε διοίκηση των ΗΛΠΑΠ και τους εκπροσώπους της ΕΛΒΟ και Neoplan/ΜΑΝ στις 23 και 24 Δεκεμβρίου 2002. Είχε προηγηθεί ομόφωνη απόφαση της διακομματικής επιτροπής. Την απόφαση έλαβαν οι τότε γενικοί γραμματείς των υπ. Μεταφορών aκ. Ι. Κωνσταντινίδης, πρόεδρος της επιτροπής και εκπρόσωπος του υπ. Μεταφορών κ. Χ. Βερελή, Ανάπτυξης κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Οικονομίας-Οικονομικών κ. Γιώργος Κανελλόπουλος, ενώ ως εκπρόσωποι των κομμάτων συμμετείχαν οι κ.κ. Δημήτρης Καπετανάς (ΠΑΣΟΚ), Π. Σοφός (ΚΚΕ) και Χρ. Πάνου (ΣΥΝ).
Τα ερωτήματα για την απόφαση της διακομματικής επιτροπής, η οποία προβάλλεται ως το «μεγάλο άλλοθι» του κ. Χ. Βερελή, είναι μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
1. Γιατί έβαλε στο συρτάρι τη σχετική εισήγηση της επιτροπής αξιολόγησης του διαγωνισμού, η οποία απέρριπτε την προσφορά της ΕΛΒΟ λόγω καθυστερημένης υποβολής καταλόγου ανταλλακτικών και ασαφειών της προσφοράς της;
2. Ασκησε τις αποφασιστικές από το νόμο αρμοδιότητές της ή απλώς επικύρωσε αποφάσεις, που ίσως ήταν αποτέλεσμα παράλληλων συνεννοήσεων και πολιτικής διαχείρισης;
3. Τι βάρυνε περισσότερο στις αποφάσεις της; Η προστασία της νομιμότητας και του δημόσιου συμφέροντος ή η πολιτική πίεση του επιχειρηματικού σχήματος της ΕΛΒΟ (57% Δημόσιο και 43% Μυτιληναίος) και των συνδικαλιστών της, που εκείνη την εποχή πολιορκούσαν τα πολιτικά γραφεία της Χ. Τρικούπη, του Περισσού και της Κουμουνδούρου ζητώντας να μην περιοριστούν το έργο της εταιρίας και οι θέσεις απασχόλησης;
ΣΥΝΕΠΩΣ,ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΤΥΧΑΙΑ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ...
ΠΡΕΖΑ TV
11-5-2009
e-tipos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου