Με λαμπρές τελετές και φουσκωμένα μελοδραματικά λογύδρια αλά Γκρέκα, άνοιξε πριν από λίγο καιρό το νέο Μουσείο Ακροπόλεως.Ο Υπουργός Πολιτισμού, βρήκε μάλιστα χρυσή ευκαιρία να απωθήσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους και να επενδύσει στο «ήρεμο αλλά στιβαρό ηγετικό του προφίλ» όπως εμφανώς επιβάλλει η επικοινωνιακή του στρατηγική.
Όμως, παρά τη σπουδή, τα μεγάλα λόγια και τις εξάρσεις για το χρέος των Βρετανών να επιστρέψουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ο κος Σαμαράς φρόντισε να τινάξει στον αέρα τόσο το άκρως επιφανειακό προφίλ που είχε αρχίσει να χτίζει (οφειλόμενο κυρίως στο εξαιρετικά χαμηλό γενικό επίπεδο) όσο και να βάλει ένα μεγαλοπρεπές αυτογκόλ στην εστία της Ελλάδας στο υποτιθέμενο εθνικό ζήτημα περί επιστροφής των Μαρμάρων.
Τα κατάφερε όλα αυτά σε μηδενικό χρόνο, επαναφέροντας εν έτει 2009 του 21ου αιώνος λογοκριτικές πρακτικές και μεθοδεύσεις που όχι μόνο θυμίζουν άλλες παλαιότατες εποχές, αλλά επίσης εκτοξεύουν την Ελλάδα αμέτρητα μίλια μακριά από την Ευρώπη στην οποία θεωρητικώς ανήκει.
Όμως, κατά τη δική μου ανάλυση τουλάχιστον, από την ίδια τη λογοκρισία που διαπράχθηκε στην ταινία του Κώστα Γαβρά για το Μουσείο, είναι ακόμα πιο επικίνδυνη η αδυναμία των «αρμοδίων» δηλαδή του κου Παντερμαλή Διευθυντή του Μουσείου όσο και του Πολιτικού του προϊσταμένου, του Υπουργού Πολιτισμού, να υποψιαστούν έστω και στο ελάχιστο τη θύελλα των αντιδράσεων που η πράξη τους θα ξεσήκωνε. Τρανή απόδειξη για το πόσο βαθύτατα ανερμάτιστοι άνθρωποι ελέγχουν την Ελλάδα.
Και καλά το «Ιερατείο», που διέταξε τη λογοκρισία.
Όπως ορθά κοφτά είπε ο ίδιος ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς
«Η Εκκλησία αρνείται πάντοτε την πραγματικότητα,
για να σώσει το δόγμα της».
Το εξαιρετικά ανησυχητικό, βρίσκεται σε ένα άλλο σημείο το οποίο επίσης ο διακεκριμένος σκηνοθέτης εντοπίζει μέσα σε 8 λέξεις : «Τα ιερατεία κάνουν ακόμα ότι θέλουν στην Ελλάδα».
Η εκκλησία λοιπόν, «θίχτηκε, ενοχλήθηκε, προσβλήθηκε» από μία σκηνή της ταινίας που δημιούργησε κατόπιν παραγγελίας ο κος Γαβράς.
Μια σκηνή διάρκειας 1 λεπτού και 40 δευτερολέπτων στην οποία αναδεικνύονται οι καταστροφές που υπέστη ο Παρθενώνας από τους ιερείς του χριστιανισμού που αφού έθραυσαν με μανία γλυπτά και αετώματα εγκατέστησαν έναν τεράστιο σταυρό για να τον…αποκαθάρουν από το ειδωλολατρικό μίασμα και στη συνέχεια τον μετέτρεψαν σε χριστιανική εκκλησία.
Βεβαίως, το συγκεκριμένο ιστορικό επεισόδιο, είναι ένα από τα πολλά, εκπροσωπεί μία από τις αναρίθμητες καταστροφές που έγιναν σε βάρος του Παρθενώνα από πολλούς και ποικίλους, γνωστούς και μη εξαιρετέους.
Ο κος Γαβράς, διακεκριμένος σκηνοθέτης, γνωστός σε όλον τον κόσμο, με μια καριέρα στην οποία έχει μαζέψει όλα τα μεγάλα βραβεία που υπάρχουν στον πλανήτη για τον Κινηματογράφο, θεώρησε πρέπον (ως όφειλε άλλωστε) στη μικρή ταινία που δημιούργησε για την Ιστορία της Ακρόπολης να περιλάβει όλες τις ιστορικές καταστροφές.
Μπορώ να υποθέσω μάλιστα, πως σαν φλογερός απόδημος Έλληνας που αποδεδειγμένα είναι, με τεράστια χαρά δημιουργούσε αυτό το φιλμάκι νιώθοντας πως επιτέλους μπορεί να εκφραστεί ολοκληρωμένα ως Έλληνας Ευρωπαίος, κοιτάζοντας την ιστορία της πατρίδας του κατάματα, με αυτοπεποίθηση και χωρίς επαρχιώτικο κόμπλεξ.
Τι πικρή διάψευση όμως που του επεφύλαξε η χαλασμένη Ελληνική Πολιτεία, το κράτος της αναξιοκρατίας, το παπαδοκρατούμενο αλλοτριωμένο έθνος.
Τα βλοσυρά ράσα που εσχάτως απέκτησαν και επιστημονικές απόψεις δηλώνοντας από τις τηλεοράσεις με επιμονή πως η νέα γρίπη δεν μεταδίδεται μέσω της «θείας» κοινωνίας, επέβαλλαν για άλλη μία φορά το υπέρμετρο «εγώ τους» και την επί της επικράτειας ιδιοκτησιακή και καθεστωτική νοοτροπία τους.
Γιατί όχι άλλωστε;
Υπάρχει Ελληνική Πολιτεία που θα τους πει ποτέ «όχι»;
Υπάρχει άραγε Ελληνική Πολιτεία καν;
Οι «λειτουργοί» της, ως γνήσιοι υποτελείς οσφυοκάμπτες, ως ασπόνδυλα μαλάκια με βεντούζες στη εξουσία έσπευσαν ασμένως να πραγματοποιήσουν την Ιερά Επιταγή. Και ο κος Παντερμαλής, ανέλαβε χρέη μοντέρ και πετσόκοψε το φιλμ του κου Γαβρά , το οποίο ήδη προβάλλονταν εγκεκριμένο στο Μουσείο.
Χωρίς καν να ενημερώσει τον σκηνοθέτη!
Αυτό και αν είναι χαρακτηριστικό! Ορμώμενος προφανώς από την αυτοπεποίθηση που του παρέχει η συνδιαλλαγή με την εξουσία, ούτε που του πέρασε από το μυαλό πως πρέπει να ενημερώσει τον σκηνοθέτη για το «πρόβλημα» που προέκυψε…
Άλλο ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα συμπεριφοράς που φωτίζει τραγικά την απέραντη γύμνια και την έλλειψη πραγματικής παιδείας που υπάρχουν κάτω από την σπουδαιοφάνεια και τις ρητορικές αρλούμπες.
Όμως, τόσο αυτός όσο και οι προϊστάμενοί του (Υπουργός και εκκλησία) βουτηγμένοι στα βαθειά νερά της αμετροέπειας τους δεν φανταζόντουσαν ούτε την αντίδραση του κου Γαβρά, αντίδραση απόλυτα εναρμονισμένη στο μέτρο ενός ευρωπαίου σκεπτόμενου πολίτη, αλλά, κυρίως ούτε στην απίστευτη και ελπιδοφόρα αντίδραση που εκδηλώθηκε αυθόρμητα στην κοινωνία των Πολιτών.
Ένας και μόνο πολίτης, ονόματι Μηνάς Παπαγεωργίου χρειάστηκε για να λειτουργήσει σαν την πυρφόρα σπίθα που θα μετέδιδε την οργή που υπέβοσκε προφανώς έτοιμη.
Άνοιξε, μόνος του στην αρχή, ένα γκρουπ διαμαρτυρίας στο Facebook. Και, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, τα μέλη της κοινότητας έγιναν δυο, τρεις, χίλιοι δεκατρείς για να είναι αυτή τη στιγμή που γράφω το άρθρο, πάνω από 6000! Η Κοινότητα μαζί και με άλλους ανεξάρτητους φορείς, ετοιμάζουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Μουσείο για αύριο Κυριακή στις 10 και 30 το πρωί.
Λοιπόν, British, keep our Marbles please! Ας κρατήσουν οι Βρετανοί τα Μάρμαρα!
Τουλάχιστον για την ώρα. Ποιος ξέρει; Ίσως το Ιερατείο, αν επιστρέψουν να θελήσει να τα περάσει από κανέναν…εξορκισμό μιας που τόσα χρόνια φιλοξενούνται σε χώρα απίστων, μη ορθοδόξων.
Προσωπικά, δεν βλέπω κανέναν λόγο να συνεχίσουμε να μαχόμαστε για την επιστροφή τους εφ’ όσων οι ίδιοι είμαστε ανίκανοι να κοιτάξουμε την ιστορία μας ως έχει, και όσο τα ιερατεία κάνουν ότι θέλουν.
Κακά τα ψέματα, πίσω από αυτή την υπόθεση, δεν υπάρχει τίποτα λιγότερο από τον αναγκαίο και απόλυτο διαχωρισμό Πολιτείας και εκκλησίας και από τον πλήρη αφοπλισμό της τελευταίας στη δυνατότητα αποφασιστικών παρεμβάσεων στη δημόσια ζωή. Γνώμη, ασφαλώς μπορεί να έχει όπως ο καθείς.
Ας κρατήσουν οι Βρετανοί τα Μάρμαρα!
Γιατί, το Νέο Μουσείο, μπορεί να έχει τις τεχνικές προδιαγραφές να τα φιλοξενήσει, αλλά προφανώς η Πολιτεία δεν έχει αποκτήσει τον αναγκαίο ηθικό εξοπλισμό έναντι της Ιστορίας.
Ωραίο πράγμα οι υποδομές, οι δρόμοι και το Μετρό, αλλά, δυστυχώς από μόνα τους δεν συνθέτουν πολιτισμό, παρά μόνο την επίφασή του.
Μια επίφαση, που προσπαθεί να κρύψει την κυρίαρχη βαρβαρότητα. Μάταια όμως.
www.politispittas.blogspot.com
ΠΡΕΖΑ TV
1-8-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου